Şükür ki bitirebildim. Kitapta en sevdiğim yer Macide 'nin Ömer' e yazdığı veda mektubu ve Ömer 'in hapishanede Bedri' ye özeleştirisini izah ettiği yerdi.
Bu Ömer ne kadar zavallı bir adam, tam bir akıl tutulması. Anlık heveslerle ve sürekli kendini acındıran iğrenç biri. Ve ne üzücü hayatta ki daha üzücü hayatımızda böyle insanlar var... Hayattan bir kez daha soğudum.