İçimizdeki Şeytan, Sebahattin Ali romanları içinde en beğendim oldu.
Edebiyatın genel seyrini düşünecek olursa; anlatı evrenin giderek küçüldüğünü görürüz. Mitler-Efsaneler-Destanlar- Dramatik kurgular vs gider ve gittikçe de insanın içine, en sıradan görünen şeylerin yaman çelişkisine ve büyük karanlığına dalar. İşte içimizdeki Şeytan'da karakterlerinin iç sıkıntısına odaklanan bir roman olarak okunabilir.
Eserin hemen başında Ömer, arkadaşı Nihat ile hayat ve sıkıntı üzerine sohbet eder. Bu sohbette Nihat'ın iç dünyasına ve sıkıntısına, hepimize çok tanıdık gelecek biçimde, tanık oluruz... Çünkü Ömer'in bahsettiği türden sıkıntılar modern insanın sıkıntısıdır. Bu vapur sohbetinin sonunda Ömer, genç ve güzel bir kız görür ve heyecanlanır... Aslında bu açılış sayfaları tüm roman hakkında da fikir verir. Ömer hayatının anlamını aşkta bulur ve tüm sıkıntıları bir an olsun geride kalır. Ancak yalnıza biran için geride kalır... Çünkü Ömer, orta yaşlarına yaklaşırken ve bu kez geçim sıkıntısı duymaya başlar ve bunun bunalımını yaşar... İçindeki şeytan ile savaşı bu aşk-yoksulluk ikilisinde sürer.
İçimizdeki Şeytan, her ne kadar insanın iç sıkıntılarına odaklansa da "dış evren" olaylarına fazlasıyla yer vermesi ve "sıkıntıların" aşk ya da ekonomik sorunların çözümü yollarıyla çözülebileceği alt metnine sahip olması sebebiyle, tam olarak varoluşsal bir roman da sayılmaz.
Ancak yazıldığı 1939 yılını düşünecek olursak son derede "birey merkezli" bir eser olduğu da kolayca söylenebilir.
