"Yabancı düşmanlığı, kendine düşmanlıktır. Kökenleri çocuklukta aranmalıdır.”
Psikolog olan yazar Arno Gruen, bu kitabında insanın kendine yabancı olmasının sebeplerini, bunun sosyal ve psikolojik boyuttaki etkilerini anlatmış.
Kitaptaki temel mevzu, çocukluğunda duyguları görmezden gelinen ve aşağılanan bireylerin, bireysel alandan toplumsal alana doğru yayılan bir şiddet mekanizmasına nasıl dönüştükleridir. Bu durum, sebep ve sonuç ilişkisini sunarak anlatılmış.
Kitabın geniş bir bölümünde konu, Hitler ve naziler üzerinden örnekler verilerek anlatılmış. Kendi hasta vakalarından örnekler de mevcut. Alman toplumunun neden Hitler'i desteklediğini, Hitler'i nasıl ortaya çıkardığını, sarsıcı ve gerçek örnekler üzerinden aktarmış.
İnsanın kanayan yarası, bu derin mevzuyla alakalı çok şey söylenebilir, yazılabilir. Ben, yazarın temel çözüm önerisi olan birkaç cümleyle bitireyim. Gerisini kitabı okuyarak ve çocukluğunuzu sorgulayarak tamamlayabilirsiniz.
"Ancak gerçek çözüm, büyüme ve mülkiyet dürtüsünü engellemek ve insanları bunun yerine, sevgiyle, ilgiyle, yakınlıkla ve acıya karşı açıklıkla ilişkili gerçek imkânlarına yöneltmektir. Bu, ne kolay, ne de çabuk gerçekleştirilebilecek bir girişimdir. Ne var ki, bu uğursuz döngünün sonunu getirebilecek ve toplumsal çöküşü engelleyebilecek tek çözüm budur. Varlığımızda, yabancılaşmaya ve kurbanlar peşinde koşmaya neden olan bölünmeyi ancak bu şekilde ortadan kaldırabiliriz. Temel olarak sadece iki dünya vardır: canlılığın dünyası - kendisini ölüme ve yıkıma adayanların dünyası." (s. 274)
