İdris’in İdris

Çünkü ben utanca utanç mı demişim bir kurt gibi dadanmışken delik deşik bir kabuk bırakıncaya kadar kemirip tüketmedikçe içini insanın...

Sayfa 155

Leylm

Ah o 'sanmıştık ki...'ler. Hayatı çekilmez eden hep o 'sanmıştım ki' ler değil mi?

Sayfa 184

Reklam

Leylm

İnsan bunaldığı yerden huzur bulacağı yere göç etse de, nere giderse gitsin, kaderiyle gider...

Sayfa 34

Leylm

Altındaki cinarabasıylan oraya seğirt buraya seğirt, bıkmaz mısın oğlum sen? İfrit gibi bi' bakarsın burdasın, bi' bakarsın hop ordasın. Hayat geçer mi böyle?

Sayfa 153

Hem ben sevdâya sevdâ mı demişim, girip kuşatmadıkça insanı iliklerine kadar. İnsan sütü emen, bir kabir gibi gizlemeli sırrını. Korumalı sevdâsını, dirhemini bile heba etmeden. Zerresini kaptırmadan şarlatanlıklara. Ama nerde bu soyluluk bu zamanda!..

Sayfa 164

Leylm

Çünkü ben ölüme ölüm mü demişim, hayatın en civcivli yerinde bütün acılarıyle kıskıvrak kıstırmadıkça cehennemlik bir canı, mahrum bırakarak bu dünyalık tatlardan!..

Sayfa 177