İdris’in İdris
Yaşar KaplanSözler ve Alıntılar
Ah o 'sanmıştık ki...'ler. Hayatı çekilmez eden hep o 'sanmıştım ki' ler değil mi?
Sayfa 184
Hem ben sevdâya sevdâ mı demişim, girip kuşatmadıkça insanı iliklerine kadar. İnsan sütü emen, bir kabir gibi gizlemeli sırrını. Korumalı sevdâsını, dirhemini bile heba etmeden. Zerresini kaptırmadan şarlatanlıklara. Ama nerde bu soyluluk bu zamanda!..
Sayfa 164
Altındaki cinarabasıylan oraya seğirt buraya seğirt, bıkmaz mısın oğlum sen? İfrit gibi bi' bakarsın burdasın, bi' bakarsın hop ordasın. Hayat geçer mi böyle?
Sayfa 153
İnsan bunaldığı yerden huzur bulacağı yere göç etse de, nere giderse gitsin, kaderiyle gider...
Sayfa 34
Ne de çok güneşi, güneşleri var kâinatın, hergün bir yenisi doğuyor alnımın şakına. Sonra tepeme çıkıyor yergilerle. Sonra kurşun gibi küçülerek içime düşüyor, sonra kurşun yüküyle batıyor içimde. İçimde sürekli çoğalıyor batık güneşler. Ben ki uzayın tüm hararetini emdim ufacık gözelerimden ve eridim mi sanıyorsunuz mum gibi? Nerde!
Sayfa 159
Çünkü ben utanca utanç mı demişim bir kurt gibi dadanmışken delik deşik bir kabuk bırakıncaya kadar kemirip tüketmedikçe içini insanın...
Sayfa 155
Çünkü ben ölüme ölüm mü demişim, hayatın en civcivli yerinde bütün acılarıyle kıskıvrak kıstırmadıkça cehennemlik bir canı, mahrum bırakarak bu dünyalık tatlardan!..
Sayfa 177