Said Nursî'nin in sevdiğim özelliklerinden biri, sorunları çok güzel belirlemesi. Bunu olaylar üzerinden anlattıktan sonra okuyucu, evet bu bende de var deyip, ne yapacağım pekii diye düşünürken 'bunun çözümü...' diye başlayan satırları. Problemle birlikte çözüm var, çoğu 'gelişim' kitaplarında sorun var çözüm yok. Risale okumak insana düzelme motivasyonu veriyor. Çünkü kendi içinde ismini koyamadığın sıkıntıyı tanımlayıp, çözümünü biliyoruz.
Bu eserde ise, ihlasın ne olduğunu, hak olmayan yollarda birlik sağlanırken, hak olan yolda neden tam anlamı ile sağlanamadığını inceliyoruz. Tembelliği nasıl atacağımızı vs.
Çok güzel, okuyun.