Ayşe, başlarına gelen felaketin büyüklüğünü anlamıştı.
Oluk oluk akan gözyaşlarını silmeye çalışırken:
- Fırıncı amca, diye fısıldadı.Toprak, altından daha değerliymiş değil mi?
- Elbette, dedi adam. Hiç şüphen olmasın.Ama biz, her gün üstüne basıp geçtiğimiz o güzel şeyin kıymetini bilemedik.
Onu kirlettik, ev yapmak için en verimli kısımlarını betonla kapladık, ormansız bırakıp denize akmasına sebep olduk. Allah da onu bizden alıp, yerine çok kıymetli olduğunu sandığımız
altını verdi. Keşke yine toprağa kavuşabilseydik.
