Goldoni, bu eseri ilk başta Truffaldino karakteri ile ünlenen, zamanın Commedia dell'arte geleneklerine bağlı, doğaçlama eserler sunan Antonio Sacchi'ye uygun bir şekilde taslak olarak yazmıştır, daha sonra arzuladığı ve gerçekleştirdiği reformun gereği olarak tam senaryo haline getirmiştir.
Oyunun geneline bakıldığında, canlılığa ve beceriye sahip, yaşayan bir komedi diyebiliriz. Şöyle ki, oyunun merkezinde iki efendiye sahip Truffaldino karakteri, tek başına hem yaptığı hataları gizlemek hem de durumunu devam ettirmek için baş vurdurduğu yalanlar ve yanlış anlaşılmalardan doğan karışıklıklarla oyunun ritmini baştan sona kadar koruyor. Olaylar iç içe geçerek sonuna kadar birbirini besliyor ve son perdede nihayet çözüme ulaşıyor.
Goldoni, 18. yüzyılın hayatını gösteriyor, zengin tüccar, işi gayet yolunda giden hancı ve hizmetçi gibi karakterlere eserinde yer vererek Venedik'in orta sınıfının durumunu yansıtmaktadır. Oyunda, kadın figürünü ve özgürlüğünü vurgulaması en beğendiğim kısımlardı. Bazı satırlarda erkeklerin ayrıcalıklarına ufaktan göndermeler vardı.
Karakterlerin tanıtılmasında psikolojik derinlik yoktu, belki bir ikisi için birkaç bilgi yakalanabilirdi ama genele bakıldığında komedi ve eğlencenin ağır bastığı bir eser diyebiliriz.
