Ben bir kara palyaço:
O hiç yüz vermedi bana
Tuttum kimse görmeden karıştım geceye
Gece de karaydı nasıl olsa
Ben bir kara palyaço
O hiç yüz vermedi bana
Tuttum şafak söksün bekledim ağlaya ağlaya
Seherin tepeleri kanadığında
Yüreğim de kanlıydı nasıl olsa
Ben bir kara palyaço
O hiç yüz vermedi bana
Baktım benim cıvıl cıvıl yüreğim
Havası kaçmış balona dönmüş
Çıktım sabah sabah
Yeni bir kara sevda aramaya
De bana, de bana
Ne böylesine aşk acı eden, zehir eden
Ve bana ne böylesine
Aşkı acı eden zehir eden
Seni alır yerden yere vurur da
Gene seversin yine de.
Bu solan alacakaranlıkta
İtiş kakış bir yığın aşk
Hatıran zincirli yerde yatmakta
Kaçışan karartılarımızdan uzak
O eller hafıza zincire vurmuş
Üstüste odunlar gibi alevlerinde
Kendi küllerinden doğan masaldaki kuş
Neredeyse konup yanacak halde
Aşınırken halka halka zincir
Hatıran gülerek ikimize
Duy kaçar bizden bizimle eğlenir
Kapanırım yeniden dizlerine