Nə xoşbəxtlik? Hansı xoşbəxtlik? Kim bizə deyib ki, bizim məqsədimiz, xoşbəxt olmaqdır, biz hardan bilirik ki, ən əsas şey xoşbəxtlikdir?
Bəlkə biz buraya elə əzab çəkmək üçün gəlmişik?
“İnam bizim gözümüzə taxdığımız rəngli eynək kimidir. Hansı eynəyi taxsaq dünyanı onun prizması ilə görəcəyik. Amma mənim istədiyim ümumiyyətlə eynəyi çıxarıb öz gözlərimlə dünyaya baxmaq idi”.
İnam bizim gözümüzə taxdığımız rəngli eynək kimidir.Hansı eynəyi taxsaq dünyanı onun prizması ilə görəcəyik.Bunu düşünmədən yaşamaq isə cəmiyyətin sənin gözünə taxdığı birinci eynəklə razılaşmaq və gördüyün mənzərəni həqiqət qəbul etməkdir..