Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
İkinci El Zaman Yorumları ve İncelemeleri
İkinci El Zaman sözleri ve alıntılarını, İkinci El Zaman kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.710 üzerinden
Kızıl İnsanın Sonu
Adım mı? Oktyabrina. Ekim Devrimi’nden gelir. Babam büyük bir komünistti. Lenin’e hayrandı. Onun portresini asmıştı evimize. Çok severdi onu, onun yaptığı devrimi bana isim koyacak kadar çok… Konuşalım, konuşalım çünkü bu gerekli. İsmimi saklamıyorum, direkt yayımlayın. Bugün her şeyi ortaya dökeceğiz.
Benim ülkem yıkılalı 11 yıl oluyor, hayır,
Siyasi Değişimi Halktan Dinlemek
Ekim 1917'de komünist ihtilâli ile Lenin başkanlığında Komünistler ülkenin başına geçer.
1987'de Gorbaçov görevi devr alır. Bu 2 tarih arasında bir çok savaş ve antlaşma vardır.
Gorbaçov 1987'de glasnost (açıklık) ve perestroika ( yeniden yapılanma) politikası başlatır.
1991 yılında Gorbaçov' a karşı 3 günlük darbe yapılır ancak halk darbeye karşı
Benim ülkemde insanlar dilenmezdi. Öğretmenler açlık çekmezdi. İsraf olmazdı. Bugünse bunları ağlayarak seyrediyorum. Dün 84 yaşıma bastım, doğum günümü hatırlayan olmadı. Hepsi al-sat işlerinde, birer biznesmen (iş adamı) olmuşlar. Aile ilişkileri çöktü, yalnızlaştık. Kapitalizmin getirdiği özgürlük bizleri birbirimizden uzaklaştırdı. Eskiden çeşit çeşit sigaralar, renkli renkli sütyenlerimiz yoktu belki. Ama mutluyduk, yüzümüz gülüyordu.
528 syf.
10/10 puan verdi
Sovyetler Birliği'nin çöküş dönemleri ve sonrası. Yeni Rusya...
Sizlere kitaptan kısımlar
" Elinde üç cep telefonu var, otuz saniyede bir içlerinden biri çalıyor. Günde on üç-on beş saat çalışıyor. İzin ve tatil yok. Mutluluk? Mutluluk da ne? Dünya değişti artık..." Yeryüzü cennetine demir yumruklarla adım adım. " İnsan hayatı satın alınıyor. Tanrı değilse bile tanrıcık oluyorsun!! SSCB'de doğdu hepsi ve hepsi hâlâ oralı."
" Puşkin Meydanı’nda ilk McDonald’s açıldı... Televizyonda ilk reklam bir Türk çayının reklamı. Eskiden her şey griydi, şimdi parlak renkler, çekici tabelalar. Her şeyi istiyor insan!"
Peki nasıldı? Evet önceleri... Korkunç açlık zamanları. Barış ile savaşın arasında gümrük olmayan zamanlar. Mutfaklarda fantastik projelerin üretildiği zamanlar... Silah almaya dünden hazır olan insanlar. Şarkıların, şiirlerin ve kitapların yasak olduğu zamanlar ve buna rağmen gizlice dinleyip okuyanlar. Ne değişti yasak gene yasak ama değişti işte, birbirleriyle alay edip, beraber yaşayan insanlar azaldı...
Önceden, özgürlük öğretilmemiş sadece özgürlük için ölüm. Şimdi de pek farklı sayılmaz ki, özgürlük öğretildi fakat ölüme devam!
Medyanın ötesidir Svetlana. Çünkü tarihin en kanlı, hatırlamak değil de unutmak istenilen terkedilmiş hikâyelerini Lethe'den çıkaran güçlü bir kadın. Sovyetler Birliği'nin tarihi kesinlikle Aleksiyeviç'den de okunmalı. Umutla ve saygıyla!
Svetlana Aleksiyeviç’in 2015 nobel ödüllü eseri. Sovyetler Birliğinin dağılışı, komünizmin çöküşü ve kurulan Rusya’nın yaşayan canlı tanıklarıyla yapılan görüşmeleri içeriyor. yetkin bir sözlü edebiyat ürünü…Bir çok farklı bireyin gözünden Sovyetler Birliği, komünizm, perestroyka sürecine ışık tutuyor. Kitap bittiğinde okuyucu olarak benim hissettiğim “insanlar tüm var olma tarihi boyunca hiç mutlu olmadı” hissiydi. Her öykünün kendine özgü bir dramı var. İnsan bu kadar acıdan sonra ne kadar insan kalır? Ben bu soruya yanıt veremiyorum. Bu kadar acının ederi nedir? Bu kadar acının nedeni nedir? Bunların hiç birine yanıt veremiyorum.Kitabı bitirdiğimde bir yürek ağrısı kaldı bende, bir de geçmiş ve geleceğe dair bir korku.
Bildiğim tek şey, insanı tüm sistemlerden, ideolojilerden ve politikalardan ayrı, insan olarak görebilmek ve öyle yaşamaya bilmek..
Tavsiyemdir.Kitaplarla ve sevgiyle kalın..
Sovyetler kanlı yirminci yüzyılın neredeyse bütün yükünü omuzladı. Yıkılan bir imparatorluğun yerine inşa edilen bir birlik, geri kalmış köylü toplumu, kanlı iç savaş ve kıtlık yılları, sanayileşme hamleleri, ‘36 yargılamaları, 30 milyona yakın Sovyet yurttaşının ölümüyle sonlanan bir dünya savaşı, dünya devriminin Mekke’si haline geliş, soğuk savaş ve uluslararası gerilimler; Sovyet uygarlığı, bir ülkenin kaldırabileceğinden çok daha fazlasını 70 yıla sığdırdı.
Enternasyonalist kardeşlik ve sınıfsız bir dünya ideali de orada, iç istihbarat ağlarının yıldırıcı istibdadı da. Ne “yeni insan” var orada ne de bütünüyle “eski insan”.
Gorbaçov’un Perestroyka ve Glasnostuyla yeşeren umutlar, dağılma ve bozgunla, kapitalizmin ve paranın mutlak hükümranlığıyla bitti. Artık her şey parayla ölçülür oldu. Hayal kırıklığı.
Aleksiyeviç kederle aktarıyor hikâyelerini, ama sesinde hiç öfke yok, intikam isteği de yok. Ona yakın ya da uzak olmalarını umursamıyor, insanlarını seviyor.
Hitler, Stalin, Gorbaçov, ekim devrimi vs. Zamanında yaşamış insanlar görüp yaşadıklarını anlatmışlar. Tanıyanların çoğu Kızıl orduya sempati duyar ama bu kitapta o zamanları yaşayanlar savaşın iğrençliğini gözler önüne seriyorlar. Biri "10 yaşından 80 yaşına kadar düzülmemiş alman kadını yoktu" diye bahseder kızıl ordudan, insan kendi gerçeğiyle yüzleşiyor bu kitapta milliyetçi duygularının gerçekleri görmesini engellediğini anlıyor, savaşta askerin insanlıktan çıkabileceğini fark ediyor. Stalin ve hitlerin Kamplarında yaşanan insanlık suçları, yahudilerin bu iki diktatör tarafından nasıl katledildiklerine ve geride kalanlara neler yapıldığına tanık oluyoruz insanların küçücük evlatlarını savaşa sürmesini, onları asker gibi yetiştirip birer katile dönüştürmeleri başka türlüsünün ise hayal edilemediği bir sistem ve anne babanın çocuğu ihbar ettiği bir dönem. Komünizmin, insanın yerine devleti koyan işleyişi, bireyin hak ve özgürlüklerini kısıtlayışı ardından gelen demokrasinin azınlığa insan muamelesi yapmaması gibi konulara da değiniyor anlatıcılar. Herkes özgürlükten bahsediyor ama devletleşme ile birlikte gelen kapitalizmin yarattığı sistemin, devletler var olduğu sürece insanın özgür olamayacağını fark edemiyor kimse.
Buraya yazacak çok şey geldi aklıma, eve dönerken. Şuan vazgeçtim. Sadece kitabı okuyun. Bir kere yazar Nobel ödülü almış bir yazar.
Sadece şunu söyleyeceğim; bir haftada okudum kitabı, bir haftadır kendimi SSCB'de yaşıyor gibi hissediyorum. Sabah Kızıl Ordu marşları açtım. Bilmiyorum belki kitap çok içine çekiyor, belki ben çok merak ediyordum o zamanları. Okuduğum her satıra, yaşamımdan harcadığım her saniye değdi. Hatta belki borcum vardır.
Ufak bir tavsiye geçeceğim buraya: eğer daha önce Rus tarihiyle ilgili herhangi bir şey okumadıysanız, kitabı google açık okuyorsunuz -tabi cidden merak ediyorsanız- o yüzden ufak çaplı bir yakın tarih araştırması yapmanızı tavsiye ederim.
SSCB’nin dağılmasıyla vatandaşların akıllarında kalanlar ile alakalı bir eser.Lenin ve Stalin’e hayran olup dirilmesini bekleyenlerden onları lanetleyenlere kadar çeşitli insanlarla yapılan röportajların öykü tadıyla anlatılmasıyla oluşmuş bir eserdir. Nobel ödüllü yazar svetlana akeksiyeviç'in önemli eserleri arasında olan bu eser rusların ve SSCB’den ayrılan bir çok devletin bumerang etkisindeki kanlı siyasi hamlelerini bizzat yaşayanlar üzerinden anlatır..
Kitabı henüz bitirdim ve şunu söylemek istiyorum; para senden ve senden gelen sahte mutluluktan nefret ediyorum.
Kitap SSCB’nin kuruluşu ve dağılışını tanıkları ağzından anlatırken, insan doğasının en derinlerine inmeyi başarıyor.Komşularını, kendi öz çoçuklarını yeri geldiğinde çekinmeden parti için gammazlayan insanlardan tutun, karşı devrimin sonucunda bekledikleri şeylerden ne kadar uzağa düştüklerini görüp dehşete kapılanlara, koskoca yanılgılarla harcanmış milyonlarca hayata ışık tutuyor.Olağanüstü bir kitap okumanızı tavsiye ederim. nobeli bile var...
2015 Nobel Edebiyat Ödülünün sabihi Svetlana Aleksiyeviç' e ödülü verilirken yazarın " yeni bir edebiyat türü" yarattığı belirtilmiş, eserini de " duyguların ve ruhun bir tarihi" sözcükleriyle betimlemiştir.
Kitabımız, Sovyetler Birliği' nin çöküşü döneminden ve çöküşün ardından oluşan yeni Rusya' da yaşamın nasıl devam ettiğini anlatıyor. 524 sayfadan oluşan eserde yazar, değişik bir tarz denemiş; o döneme tanıklık etmiş farklı sosyal,kültürel , ekonomik sınıflardan, farklı yaş ve meslek gruplarından çeşitli insanların anlattığı kısa anıları monologlar halinde yazmış. Savaşın içine hapsolmuş halkın yaşam mücadelesini, psikolojik ve ekonomik durumlarını ve savaş sonrası yaşanan geçiş döneminde yaşanan olayları o dönemi yaşayan insanların kendi ağızlarından okuyoruz.
Okurken yazarın anlatımına ve diline büyük hayranlık duydum. Değişik tarzda bir şeyler okumak isteyen herkese tavsiye edebileceğim bir kitap oldu.
Keyifli okumalar
Hayat dediğimiz şey...
Okunması zor hem de çok zor bir kitaptı. Hani öyle karmaşık dil oyunlarının, göndermelerin olduğu süslü cümlelerle yazıldığından değil. Tam aksine, yazar yaşamın kendisini yaşayanların gözünden ve tıpkı kendisi yaşamış gibi satırlara işlemiş. Fakat öyle insan hikayeleri var ki, bazı bölümlerde kitabı önüme koyup uzun uzun düşünmeden edemedim.
Glasnost sonrası Utanç Duvarı'nın yıkılmasıyla ülkemize de SSCB'den ve diğer bağlaşıklarından mülteci akını olmuştu. Biz bunları bir dönem oldukça popüler olan Rus pazarlarından anımsarız. Oldukça ucuz ve kalitesi tartışılır malların satıldığı bu pazarlardan birinde bir general üniforması bile satıldığını görmüştüm. O zaman farkında değildik ama oralarda satılan bir kibrit çöpünün bile ardında ne hikayeler varmış.
İşte yukarıda verdiğim çok küçük örnekten yola çıkarak kitaba dönersek Rusya halklarının 19.yy sonlarından günümüze yaşadıklarını anlatan insan hikayelerini yüreğim burkularak okudum.
Kitabın konusunu sadece Rusya'yı değil dünya tarihini değiştiren büyük kırılmaların ( Bolşevik Devrimi, iki büyük dünya savaşı, soğuk savaş, Glastnost ) Rusya coğrafyasındaki sıradan insanın değişim sancısı olarak özetleyebiliriz.
Kendisine özgü bir teknikle yüz yüze görüşmelerle oluşturulmuş belgesel-roman diyebileceğimiz bu türü bize kazandıran yazarın daha önce "Kadın Yok Savaşın Yüzünde" adlı romanını okumuş onu da çok beğenmiştim.
Sıra diğerlerinde...
528 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir aydan uzun bir zamandır elimde, anlatılanlar o kadar ağır ki araya başka kitaplar alma gereği duydum, hazmedebilmek için...
1991-2012 yılları arasında Sovyetler Birliği’nin çöküşü ve sonrasında yaşananları anlatıyor. Söyleşi yaptığı insanlar kendi yaşantılarını ve etraflarındaki yaşamları anlatmışlar. Baskı, terör, açlık, yoksulluk, katliamlar... bir tarafta ülkeleriyle duydukları gurur, geleceğe dair umutları...aralarında nefret edip terkeden, sonrasında ülkelerini özleyen ya da hala nefret etmeye devam edenler de var... kimi hala sosyalist dönemi özlerken ki çoğu bu durumda, bi kısmı da gelen kapitalizmden memnun... ancak hangi grubu ele alırsanız alın hepsinin ortak noktası acı ve gözyaşı...
Açıkçası ben Nobel Edebiyat Ödülleri’ne özellikle Orhan Pamuk’tan sonra inanmadım, dolayısıyla da bilerek ve kasten Nobel ödüllü kitaplardan kaçtım...
Ancak bu kitap kesinlikle haketmiş aldığı ödülü..
Mutlaka okuyun ancak yanınızda bolca mendil bulundurun...