İkinci Yarısı

Kim bilir...

︎ Bu ömrün içinden eli yüzü düzgün bir hayat çıkarmaya çalışıyoruz. Kim bilir mezar taşımıza, "Zamanı dolana kadar zamanını pek iyi doldurdu! Tebrik ederiz!" yazacaklar, bilemiyoruz... ︎

Sayfa 30

Rakel`

En sonunda öyle oluyor ki hiçbir şey acı vermiyor insana. Yani bittikten sonra...

Sayfa 138

Reklam

Rakel`

Öyledir toprağın aşkı, aldığı her bedeni ruhuyla birlikte eritir..;

︎ Söylesene iki gözüm, büyük aşklar nereye gömülür? Çok sevenler de, onlar bile mi ölür? Ama toprak, değil mi aziz efendim, herhalde çok sevmiş gövdeleri en şefkatli elleriyle eritir..; ︎

Sayfa 104

Sabah erkenden çıkalım. Daha seslerimiz geceden çıkmamış olsun; kırık, kekre. ''Yoldan simit alırız,'' diyelim, yanımızda çay dolu küçük bir termos olsun. Tatile çıkıyoruz ya, gerekçesiz gülelim filan olur olmaz. Şehrin son evleri geride kalıncaya kadar konuşmayalım hiçbir şeyden. Mutlaka bir şey unutmuş olalım evde. ''Aman boş ver, gittiğimiz

Rakel`

Tüm içtenliklerimizle hem de.

♡ Kızarmış ekmekleri ısıttığını fark edince, "Sorun bizde şekerim," deyip sonra da, amaaan!" deyip gülen kadın arkadaşlara, sevgilerimizle... ♡

Sayfa 176

Rakel`

Çok haklı bir alıntı. Muhakkak okuyun.

Cep telefonuyla doğmuş değilim, hatta herkese göre hayatıma geç girdiği bile söylenebilir ama hakikaten o olmadan önce insanlarla nasıl buluştuğumuzu unuttum. Birbirimize daha çok güveniyorduk belki de. "Şu saatte şurada olunacak," dendiğinde olunuyordu. Bin kere, "Geliyor musun?", "Geldim", "Dur ben köşeden dönüyorum", "Dur, ben de seni gördüm. Kapa!" gibi aslında son derece lüzumsuz olan ve hemen hepimizin yaptığı o konuşmaları yapmadan buluşmayı becerebiliyorduk..

Sayfa 200