“Belirsizlik vaadkar bir aralıktır,” diyor bir tanıdığım, “bazı insanlar o aralıkta yaşamayı sever. Böylece kendilerini oyalar, oluşlarını ertelerler. Kendini kandırmak da insani bir hal’dir.” “Nasıl yani?” “İnsanın kendisi olduğunu sandığı kişi, bir ölçüde kurgu olabilir. Şartların dayattığı tercihlerin kurgusu.”