İkircikli Biricik
İlhami AlgörYorumlar ve İncelemeler
Öncelikle bu kitabı bana tafsiye eden 
şaziye.. hocama çok teşekkür ederim
Okuduğum 2.nci Kitabı
El yapımı Süryani şarap tadı veren bu kitabın içine girmek ve denizde ıslanmak gibi bir duygu veriyor okuyucusuna
Kitabın son sayfasına geldiğinizde zihninizde cevapsız kalacak bir sürü soru kalıyor sık sık tekrarladığı uzaylılar
Bir İlhami Algör kitabının daha sonuna geldim.. öncelikle yazarımızın çok özgün bir tarzı olduğu inkar edilemez.. Dahası enfes cümleler kurma kabiliyeti var.. bence İlhami abiyi seven tam sever sevmeyen de hiç sevmez.. Ben kitaplarının isimleri başta olmak üzere kalemini de bayağı seviyorum.. okumaktan keyif alıyorum.. Dahası karakterleri de ilgi çekici oluyor.. ama kurgusu için aynı şeyi söyleyemeyeceğim.. ki İlhami abinin böyle bir derdi olduğunu da pek sanmıyorum.. ikircikli biricik ikilemli bir kitap.. ilginç bir adamı görebileceğiniz en sıradan yaşamın içinde görüyorsunuz.. karakter ne kadar ilginçse kurgu o kadar basit.. belki bu yüzden karakterin düşünce tarzı daha da bir ön plana çıkıyor.. kitap boyunca karakterimizin kitaba bir konu bulmasını bekledik ama bulamadı... Dahası mezar taşına bile ne yazacağına karar veremedi.. bu yüzden ikircikli karaktere cuk oturan bir tabir olmuş.. kitapta şöyle bir cümle yazılı:" hayat hakkında fikrim yok.." Tam olarak karakterimizi ve kitabı özetleyen cümle işte bu.. karakterimiz süreğen hayatı boş vermiş olsada hayat hakkındaki arayışından vazgeçmemiş biri.. en sevdiğim şey uzaylılar için hazırladığı listeydi.. ;) dünyayı anlamak için galiba bana da o listeden gerekli.. 
İlhami Algör 
İkircikli Biricik
Yeni, yine, yeniden İlhami Algör
Karakter yine o kadar bizden, o kadar biz ki okurken aklınızda mutlaka tanıdığınız birileri canlanıyor. Yazarın bunu her kitabında bilerek yaptığına yemin edebilirim ama ispatlayamam.
İç sesinizle çok konuşur musunuz? Ben eskiden onun konuşmasına müsaade ederdim ama kitabı okuyunca farkettim ki bu aralar hiç konuşturmuyorum. O da sanırım susturulmaktan bıkmış, konuşmak istemiyor. Karakterimiz de uzun uzun sohbetler etmiyor ama en azından kısa da olsa konuşabiliyorlar. Hayal dünyası da hala işler vaziyette, ruh çağırabiliyor falan kafalar pırıl pırıl. Valla özenmedim desem yalan olur hem iç sesimi susturmuşum hem hayal dünyamı köreltmişim. Bakın bu farkındalığa kişisel gelişim kitabı okuyarak ulaşamazdım. Yönergelerle dolu saçmalıklar okumak bana göre değil. Çok yaşasın, çok yazsın farkındalık oluşturabilen yazarlar.🩶
Okumayı planladığım bir kitabı daha kaldı onu da 
MaviVapurDumanı ile okuyacağız inşallah. Sabırsızlıkla bekliyorum.
Kitapla kalın.
Yüzü Işıklı demiş ya…. Yüzü Işıklı
Bir gün İhami Abiyle karşılıklı oturduk. O anlatıyor. Ben içleniyorum.
Aslında kitabın en kısa yorumu bu bence Ama detaya girersek.
İkircikli Biricik konusu şu diyebileceğimiz bir kitap değil. Fakat rahatça şunu söyleyebiliriz -İkircikli- bir kitap. Kararsız, kuşkulu…
İlhami Algör’ün tarzını çok seviyorum. Kitabın kapağını açıyorsunuz ve kafanızı karıştıracak bir sohbet başlıyor. Konu şu olabilir aslında diyor kitap boyunca ama olmuyor aslında oluyor da
Biraz ordan, biraz burdan. Yani hayattan… Yaşadıklarımızı içimizde nerelere koyup, nasıl anlamlandırıp, bazen de nasıl havada bıraktığımızdan.
Mesela bayılıyorum kitapta geçen kişilerin isimlerini özelliklerine göre koymasına. Adı lazım değil biz şöyle diyelim diyor.
Yüzü Işıklı demiş ya. Yüzü Işıklı…
Saçı Rüzgarlı,Zerbal Baba…
Yani anlayacağınız benim çok keyif alarak okuduğum bir kitaptı ama ilginç bir şekilde de içimin burulduğu. Bu ikisini aynı anda yaşatıyor.
Şunu da söylemeden geçemeyeceğim herkeslerin rahatlıkla okuyabileceği bir tarz değil İlhami Algör kitapları. Ne diyor bu adam diyebilirsiniz. Hiç bir şey anlamadım diyebilirsiniz. Biz ona -Alışılmışın dışında diyelim. -
Kitabı sevgili 
Buket ile birlikte miss gibi kafalarla okuduk.
