Vicdan, öznenin kendisi için bir nesne haline gelmesinin, kendi üzerinde düşünmesinin ve kendisini düşünümsel ve dönüşlü olarak kurmasının bir aracıdır.
“Ben” basitçe kendi hakkında düşünen biri değildir; “ben”, kendiyle düşünümsel bir ilişkiye girme veya dönüşlülük kapasitesi ile tanımlanır.