Aydınlanmacı modernizmin farklı söylemlerin yeşermesini zorlaştıran total hegemonyası, 20. Yüzyılın son çeyreğinde ciddi bir sarsıntıya uğradı. Yeni bir akım (Postmodernizm), Aydınlanmacı akıl, bilgi, tarih, birey, toplum, varlık, nedensellik ve benzeri kategorileri radikal bir sorgulamaya tabi tuttu, ve Aydınlanmacı metasöylemin entelektüel alan üzerinde kurduğu, ufuk daraltan ve düşünce parametrelerini sınırlayan çemberi kırarak, çok perspektifli çoğul bur alanın oluşturulmasına katkıda bulundu. Bu örneğin, Postmodern psikanalizm, mantık ve irrasyonalite, bilinç ve bilinç-dışı ikilemlerinde içkin çelişkili birlikteliği aynı anda sergileyen 'merkezsiz birey' tasarımıyla, Aydınlanmanın doğru bilgi üreten, çok değerli doğrulara kapalı, tarihin hakim öznesi, rasyonel birey anlayışını sorunlu hale getirdi. Aydınlanmacı modern bilim ve epistemolojilerin üzerine oturduğu tekil doğru ve tekil yanlış kategorilerine dayalı iki değerli mantık, gerçekliğin dinamik algılanışının sonsuz nüanslarına ilişkin bilincin belirginleştiği postmodern bir dönemde, artık tatmin edici bulunamazdı. Bu kitap modernist-pozitivist ve postmodernist paradigmaların, iktisat kuramındaki izdüşümlerini araştıran revize edilmiş bir dizi makaleden oluşmaktadır.
