En zor okuduğum kitaplardan biri sanırım. Kitap yazıları o kadar küçük, alıntıları o kadar fazla ki, oldukça yordu beni.
Eser, Kur’an ilimleri, Tefsir tarihi, Tefsir usulü, Hadis, Fıkıh usülüne dair ön bilgiye sahip olmayan kimseler tarafından okunmamalıdır. Çünkü kitap bu ilimlerdeki meseleleri tartışmaya açmakta, bazı konulara dair mülahazalarını sunmaktadır.
Eser, Zerkeşi, Suyuti, İbn Haldun ve Gazali’den alınan alıntılar üzerine bina edilmektedir İlk iki bölüm Kur’an ilimleri çerçevesindeki dil-kültür ilişkisine dair Vahiy, mekki-medeni, esbab-ı nüzul, mutlak mukayyed, unum husus, nasih emnsuh gibi konulara ayrılırken, son bölüm Gazali’nin tevil anlayışını tasvir ederek, eleştirmektedir. Bu aynı zamanda bir Eşari kelam tasavvuru eleştirisini de ifade etmektedir. Bu anlamda yazarın, Mutezile kelam tasavvurunu kabul ettiği hatta sarfe düşüncesini olumladığı görülmektedir.
Faydalı bir eser, tavsiye ederim.
