Sevgi dediğimiz şey,arzulanan bir varlıkta bulacağımızı hayal ettiğimiz tada susamaktan başka bir şey değildir.Ancak nasıl seveceğimizi bilmeden sevmek,sevdiğimiz kişiyi yaralar.
Sevgi yalnız bir insana veya yalnız bir sevgi nesnesine bağlılığı değil, kişinin bütünüyle dünyaya ilgi ve bağlılığını gösteren bir kişilik tutumudur. Kişi yalnız tek kimseyi seviyor, başka her şeye karşı ilgisiz kalıyorsa sevgisi sevgi değil, genişletilmiş bencilliktir.
Eğer ilişkide olduğunuz kişinin geçmişi sizin geçmişiniz olsaydı,onun çektiği acıları çekmiş olsaydınız,onun bilinç düzeyi sizin bilinç düzeyi olsaydı,siz de tam onun gibi düşünür ve davranırdınız.Bu idrakle birlikte bağışlama,şefkat ve huzur gelir.