İlk Adam
Albert Camusİlk Adam Gönderileri
İlk Adam kitaplarını, İlk Adam sözleri ve alıntılarını, İlk Adam yazarlarını, İlk Adam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Camus bu diyaloğun çok benzerini Düşüş'te de kurmuştu :')
"Bir adam tanımıştım," dedi, "karısıyla otuz yıl yaşadıktan sonra..." Cormery daha bir dikkat kesildi. Malan, "Bir adam tanımıştım... Ya da bir dost... Ya da birlikte yolculuk ettiğimiz bir İngiliz..." diye başladığı zaman, kesinlikle kendisinden söz ederdi. "... Pasta sevmezdi, karısı da hiç pasta yemezdi. Ama, yirmi yıllık ortak yaşamın sonunda, karısını pastacıda yakalamıştı, sonra, onu gözetleyince, haftada birkaç kez gidip kahveli ekler tıkındığını anlamıştı. Evet, o karısının tatlı sevmediğini sanıyordu, oysa karısı gerçekte kahveli eklere bayılıyordu.
"Demek ki, insan hiç kimseyi tanımıyor," dedi Cormery.
Sayfa 43
"Sevgili dostum, siz her zaman benim gururlu olduğuma inandınız," dedi. " Öyleyim. Ama her zaman değil, sizin yanınızda da değil. Örneğin sizin yanınızda, gururlu olamam."
"Biliyorum," dedi, "ama neden?"
"Çünkü sizi severim," dedi Cormery dinginlikle.
Sayfa 44
Hakiki sevgi diyor; üflemekle sönmez, bitmez ve tükenmez...
İnsanları fazla sevmem ya da fazla saygı duymam onlara. Bütün gerisi için, ilgisizliğimden utanç duyarım. Sevdiklerime gelince, ne herhangi bir şey, ne kendim ne de özellikle kendileri hiçbir zaman onları sevmez olmama neden olamaz.
Sayfa 46
Fazla açıksözlü.. Yine bir Camus stili :')
"Yalnızca varlıklarıyla dünyayı doğrulayan, yaşamamıza yardım eden insanlar vardır."
"Evet, sonra da ölürler."
Sayfa 47
Sonunda anneye açılma
"Beni anlamıyorsun,gene de beni bağışlayabilecek tek insansın.Bircok insan bunu yapmayı öneriyor.Birçokları da her perdeden benim suçlu olduğumu haykırıyor...Daha başkalarının bunu bana söylemeye hakları var ve haklı olduklarını ve beni bağışlamalarını sağlamam gerektiğini biliyorum.Ama insan kendini bağışlayabileceklerini bildiklerinden özür diler..
Sayfa 298Kitabı okudu
"Taşta babasının doğum tarihini okudu."1885-1914" ve kendiliğinden bir hesap yapti. 29!
Birden bir düşünce takıldı kafasına, bedeninde bile sarstı onu. Kendisi kırk yaşındaydı .
Bu taşın altinda yatan ve babası olmuş olan adam kendisinden daha gençti."
Ve bir anda yüreğini dolduruveren sevgi ve acıma dalgası, oğlu ölmüş babanın anısına doğru götüren ruh devinimi değil, olgun bir adamın haksız olarak katledilmiş bir çocuk karşısında duyduğu çalkantılı acimaydi- burada bir şeyler doğal düzene uymuyordu ve doğrusunu söylemek gerekirse, düzen diye bir sey yoktu.
Oğlunun babadan yaşlı olduğu yerde çılgınlık ve kargaşa vardı yalnızca."
Sayfa 38Kitabı okuyor