... Ey mutsuz kadınlar! Ey, insanlık onurlarını yitirmiş, aşağılanmış, sefilce yaşamış kadınların ruhları, kalkın mezarlarınızdan! Kalkın Ey acı çekmiş zavallılar, o çağların karanlığı sizinle birlikte silkinsin! Yazgısı sizinkinin aynı olan sonuncu kuma söylüyor bunu size!...
Kuma! Bu sözcükten tiksiniyorum. Hangi karanlık çağda, kim düşünmüştü bu iğrenç sözü? Ruhuyla gövdesiyle köle olan ikinci kadının durumundan daha aşağılık ne olabilirdi?
"Öğretmen benim ağabeyim olsa, onun boynuna atılıp sımsıkı kucaklardım, kulaklarına dünyanın en güzel sözlerini fisıldardım. Tanrım, ne olur, onu ağabeyim yap benim!"