İlkçağ Tarihi, ilkel topluluk düzeni ve Ortaçağ arasında arasında yer alan uzun bir tarih kesitini materyalist bir bakışla incelemektedir.Bu dönemin incelenmesi, insanın kökeni, dinin doğuşu, sanatların ve bilimlerin ortaya çıkışı, sınıfların ve devletin oluşumu gibi çok önemli sorunların aydınlatılmasını sağlar. İnsanlığın aştığı o güç yolu, atalarımızın doğa karşısında verdiği kahramanca savaşı inceler.
İki ciltlik eserin bu ilk cildinde ilkel topluluk düzeninden başlayarak, insanlığın uygarlığa ilk admlarını oluşturan Sumer, Akkad, Babil, Mısır, İran ve Çin gibi Doğu uygarlıklarını inceledikten sonra Eski Yunan'a geçiliyor. Eski Yunan uygarlığı, ekonomik yapı, üretim ve bölüşüm ilişkileri, devlet yapısı bakımından olduğu kadar bilim, kültür, felsefe ve sanat açısından inceleniyor.
415 sayfa
Yorumlar ve İncelemeler
Zihnimde oluşan bazı soru işaretlerini, gelecekteki okumalarıma erteliyorum. Onun dışında, İlkçağ Tarihi'ne bir bütün olarak bakabilmek, çok aydınlatıcı oldu benim için.
*
Kimsenin başına, gökten üç elma düşmemiş yani.. Birileri iktidarları için, kölelerin, masum halkların üzerinde tepişirken kurmuşlar bu uygarlıkları. İyisiyle-kötüsüyle tartışılır ama, bir şekilde, adım adım örülmüş bu düzen.. İstikrarla devam ediyorlar tepişmeye..
*
Ciddi kazanım benim için bu kitap.. 2. cildi de okunur.
Kesinlikle okunmalı, derim. Özdemir İnce'ye de teşekkürlerimle..
*
Yazarlar ve kitap hakkında araştırma yaptığımda karşıma çıkan şu sitenin linkini, buraya ekleyeyim. İsteyenler okuyabilir.
*
bilimveaydinlanma.org/sergey-ivanovic... 
İlkçağ Tarihi - Cilt 1
Yazar Hakkında
Vladimir Nikolaevic DiakovYazar · 3 kitap
1882 yılında Moskova’da doğan Dyakov Moskova Üniversitesi Tarih ve Filoloji’yi bitirdikten sonra aynı üniversitede ve daha sonra Almanya Freiburg Üniversitesi’nde tarih üzerine çalıştı.
Moskova’ya dönmesinin ardından 1911’de Çarlık Rusyası tarafından üniversitedeki görevine son verildi. 1911’de üniversitelerdeki grevler ve siyasi gösteriler nedeniyle Çarlık yüzden fazla profesörü üniversiteden uzaklaştırmıştı. Ortaokul öğretmenliğine başlar.
Ekim Devrimi’nden sonra Dyakov üniversiteye geri döner, Smolensk ve Belarus Üniversiteleri’nde 1918 ve 1924 yılları arası çalışır. 1925 yılından sonra Moskova’daki İşçi Okulları’nda ve Güzel Sanatlar Müzesi’nde görev alır. 1935 yılında tarih fakültelerinin yeniden yapılandırılmasıyla birlikte Dyakov, K. Liebknecht Moskova Devlet Pedagoji Enstitüsü’nde antik dünya tarihi bölümünde profesör olur. 1948 ve 1956 yılları arasından Dyakov, Sovyet Bilimler Akademisi’nde kıdemli bilim insanı sıfatıyla çalışmalarına devam etmiştir.
Dyakov 1958 yılında Moskova’da yaşamını yitirir.
Bir tarihçi olarak Dyakov’un karakteristik özelliği, tarihsel gerçekliği son derece somut ve hissedilebilir bir biçimde algılama yeteneğidir. Şematizmden uzaklığı, halkın maddi ve manevi yaşamının bütünlüğünü hissetmesi ve tarihte kitlelerin yaratıcı etkinliğine olan yakından ilgisi onun bilimsel ve pedagojik işlerinde kendini canlı bir biçimde gösterir. Bununla birlikte ifade edilmek istenen meselenin var olan problemlerini gizlemeyen, tersine onun daha net anlaşılmasına katkıda bulunan renkli ve somut yorumu da onun karakteristik bir özelliğidir. Devrim öncesinde yazdığı henüz ilk makalelerinde (“Eski Atina’daki emekçiler arasında”, “Eski Roma’nın fabrikaları ve işliklerinde”), halk kitlelerinin yaşamına olan sürekli ilgisi kendini göstermiştir.
Bir tarihçi olarak Dyakov’un karakteristik özelliği, tarihsel gerçekliği son derece somut ve hissedilebilir bir biçimde algılama yeteneğidir. Şematizmden uzaklığı, halkın maddi ve manevi yaşamının bütünlüğünü hissetmesi ve tarihte kitlelerin yaratıcı etkinliğine olan yakından ilgisi onun bilimsel ve pedagojik işlerinde kendini canlı bir biçimde gösterir. Bununla birlikte ifade edilmek istenen meselenin var olan problemlerini gizlemeyen, tersine onun daha net anlaşılmasına katkıda bulunan renkli ve somut yorumu da onun karakteristik bir özelliğidir. Devrim öncesinde yazdığı henüz ilk makalelerinde (“Eski Atina’daki emekçiler arasında”, “Eski Roma’nın fabrikaları ve işliklerinde”), halk kitlelerinin yaşamına olan sürekli ilgisi kendini göstermiştir.
