Kış yaklaşıyordu. İlk kar düşene kadar, tepeden inen dereyi, taşlar üzerinden sekerek, bazen de yüzerek geçiyorduk. Sonraları dereye uğrayamaz olduk, buzlu sular donduruyordu ayaklarımızı. En çok küçüklere zor geliyordu bu. Okula geldiklerinde acıdan gözlerinden yaşlar akardı. O zaman Duyuşen, dereden birer birer geçirmeye başladı bizi. Birini sırtına, ötekini kucağına alıyor, geçiriyordu.
Sayfa 28 - Elips Kitap /3. Baskı