Kayboldu ergen kumsalda suyu ağaçların
Attı gök buz parçalarını batak kuytuya
Ben denizde balıkçı, altın avcısı çölde,
Ne gam içip kanmışım ya kanmamışım suya!
Ne kadar güçsüz kalsa bile Tanrı katında
Kendini bir o kadar yücelmiş sanıyordu
Oysa göklerin üzgün bakışları altında
Eski ateşli yürek küllenip sönüyordu