"Fakat şimdi seninleyiz. Aynı yolda yine yüreğin atmaya devam edecek... İşçilerin ve köylülerin iktidarı için..." Alyoşanın elini tuttu; salladı. Alyoşa daha önce hiç görmediği bazı şeyler gördü: İki küçük parlak gözyaşı, ironik ve titrek bir gülümseme.
"Yarın akşam yemeğinden sonra gidersin, harfleri öğrenirsin. Adını yazarsın. Topu topu yirmi kişi var okuma-yazma bilmeyen. Dersler lokalde."
"Çok utanırım. Arşeni, sevgilim... O kadar da genç değilim."
"Cahil olmak daha utanç verici."