İmam-ı A'zam Ebu Hanife
Enes SelimQuotes
Mecûsiler Ebû Hanîfe
Hazretleri’ne;
“Ya İmam, görmediğin Allah’a nasıl ibâdet
ediyorsun” diye sordular.
İmam-ı A’zam Ebû Hanife Hazretleri onlara
her şeyi çok basit bir üslûpla anlattı:
“Deniz içindeki bir vapurun, yüzlerce dalga
arasında rahatlıkla bir sahile doğru gittiğini, bu dalgaların onun istikametini değiştirmediğini
görseniz, bu ustaca yüzdürülen vapuru, bu
deryada yüzdüren ve fevkalâde bir maharetle
onu idare eden bir zatın yani kaptanın var
olduğunda tereddüt eder misiniz?” deyince onlar
hepsi birden “hayır” dediler.
İmam-ı A’zam
bunun üzerine:
“Öyle ise; şu yıldızlar, şu koca kâinat, şu küre-
i arz âdeta bir denizin içinde, hem de ahengi
bozulmadan yüzüyor; bunun kendi kendine
olmasına nasıl ihtimal verebiliyorsunuz?” diye
sordu.
O halde bu yıldızların, bütün âlemlerin, seyrini
idâre eden onları düzen içinde yürüten büyük bir
kaptan vardır. Bunun üzerine Mecûsiler,
“Lâ
ilâhe illallah, Muhammedün Rasûlullah.”
dediler.
İmam’ın adı geçen
sahabeden rivayet ettiği hadis şöyledir. “Çocuğu olmayan kimseye Peygamber Efendimiz çok
sadaka vermesini ve istiğfar etmesini emretti. O
kimse de öyle yaptı. Dokuz erkek çocuğu oldu.”
Talebesine nasihati
Komşunda gördüğün nahoş halleri ört; çünkü
sır, sana emanettir. Yolda giderken sağa, sola
bakma, daima önüne bak!”
Hanife, Hanif kelimesinin müennesidir.
Müslüman ve ibadet eden anlamındadır.
Çok ince bir anlayışa sahip olan ve dinin
ruhuna fevkalâde nüfûz etmiş olan Ebû
Hanife’nin mezhebi, özellikle Türkler arasında
yayılmıştır.
Öğrencilerine dâima nasihat ederdi.
Öğrencilerini kendisine emsal ve dost gibi tutar,
onlara bütün ruhunu ve kalbini verir, şöyle
derdi:
“Sizler benim kalbimin sevinci ve hüznümün
tesellisisiniz, üzüntülerimi gideriyorsunuz.”
Emin olmak..
İmam-ı A’zam, Kûfe’de emin, güvenilir olarak
tanınan bir kişiydi. Halktan birçokları şahitsiz,
senetsiz ona, paralarını, kıymetli eşyalarını
bırakıp giderlerdi. Ve yine zamanında
emanetlerini noksansız alırlardı.