“Üzerinde çok fazla düşünmeden Bayan Schmitt-Gössenwein’ı kolumdan cımbızla bir böcek alır gibi almış ve ceket cebime tıkmıştım. Cebin ağzını elimle kapadım. Cebin içinde mızırdandığını, kıpırdandığını hissedebiliyordum. Bir an önce ortadan kaybolmalıydım, birileri ne halt ettiğimi fark ederse yanmıştım.”
Ara tatili öncesi son okul gününde, Felix’in başına gelenler akıl alır gibi değildi. Adıyla bile sınıfta alay konusu olan bu çelimsiz çocuğun, herkesin korkulu rüyası matematik öğretmenini dize getirdiğine kim inanırdı? Hem de ne dize getirmek! Felix, öğretmeninin boyunu 15,3 cm’ye getirip cebine atıvermişti... Bunu nasıl becerdiğini kendisi de anlayamasa da, kesin olan bir şey vardı: Felix tatilinin bir karabasana dönüşmesini istemiyorsa, bu dertten bir an önce kurtulmalıydı.
