İmgeler Kitabı
Rainer Maria Rilkeİmgeler Kitabı Gönderileri
İmgeler Kitabı kitaplarını, İmgeler Kitabı sözleri ve alıntılarını, İmgeler Kitabı yazarlarını, İmgeler Kitabı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“ Bu ne O’nun suçuydu, ne benim;
sabırdan başka şeyimiz yoktu ikimizin,
ama ölüm öyle değildi.”
Sayfa 135Kitabı okudu
“Ölümün eskiydi senin,
yaşamın başladığı zaman,
bu yüzdendi ona saldırgan,
yaşam onu geçmesin diye. “
Sayfa 170Kitabı okudu
Şarkıcı Bir Hükümdar Çocuğu Önünde Şarkı Söylüyor
“Senin yaşamın öyle tanımsız senin,
birçoklarınca aşırı yüklendiği için.”
Sayfa 118Kitabı okudu
Aşık kadın
“bir taşınkine benzerdi sessizliğim,
mırıldayarak üstünden dere geçen.”
Sayfa 25Kitabı okudu
Saatidir şimdi, hükümranlık kendini mağrur parlaklığının sayısız aynasında seyreder.
Sayfa 111Kitabı okudu
Işığı aç! Işığı aç!
Rüyamda bağırdım sık sık:
Oda çöktü.
Çek odayı suratımdan ve de böğrümden.
Kaldırmalısın onu, yukarıya kaldırmalısın,
onu yine yıldızlara uzatmalısın;
böyle yaşayamam ben, gökyüzüyle üstümde. Ama seninle mi konuştum ben, anne?
Yoksa kiminle?
Kımdır ardındaki?
Kim var perdenin ardında?
— Kış mı ki?
Anne: fırtına mı? Anne: gece mi? Söyle!
Yoksa: gün mü?... Gün!
Bensiz! Nasıl gün olabilir bensiz?
yokluğum dikkat çekmiyor mu hiçbir yerde?
Aramıyor mu kimse beni?
Biz salt unutulduk mu ki?
. Benim yalnız işte bir tutam saçım var (hep aynı kaldı),
birinin en sevdiğiydi bir zamanlar.
Artık hiçbir şeye sevgisi kalmadı.
Yaşam nasıl da garip davranıyor,
iç içe geçip, yüzerek dağılıyor:
dostane, biraz da belirsiz oluyor.
Ne iyi.
BAŞTA iyi davrandı yaşam bana.
Beni sıcak tuttu, cesaret verdi canıma.
Bunu bütün gençlere yaptığını oysa,
nasıl bilebilirdim o zaman.
Bilmiyordum, yaşam neydi —,
birdenbire sadece yılı yıla ekledi.
Artık iyi değil, artık yeni değil, artık harika değildi, sanki kopmuş gibi ortadan.
Hissetmedin mi, senin nice içine girdigimizi
şu duygu, korku ve istemle:
bekliyoruz sevgili çehreni,
bizim için geçmiş; nereye geçmiş ki...
BEN bir bayrak gibi uzaklarla çevriliyim.
Gelen rüzgârları seziyorum ve onları yaşamalıyım,
aşağıda şeyler henüz kıpırdamazken:
kapılar henüz usulca kapanıyor ve şöminelerde sakinlik; pencereler zangırdamıyor henüz ve toz henüz ağır.
Fırtınalar biliyorum şimdi ve hareketli deniz gibiyim kıpır kıpır. Ve açıyorum kendimi genişçe ve düşüyorum kendi içime
ve fırlatıyorum kendimi ve yapayalnızım kendimle
büyük fırtınanın içinde.
NiCE uzak her şey ve çoktan geçmiş.
Sanırım, parıltı aldığım
o yıldız sönmüş
ŞARKIYLA uyutmak istiyorum birini,
bir kişinin yanında oturmak ve olmak.
Seni sallamak istiyorum ve şarkılamak mismini ve yanında olmak uyurken ve uyanarak.
Ey anlamsız üzünç, ey düş, ey dehşet,
ey dipsiz derinlik.