Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
İmkansızın Şarkısı
Haruki MurakamiEn Yeni İmkansızın Şarkısı Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni İmkansızın Şarkısı sözleri ve alıntılarını, en yeni İmkansızın Şarkısı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İmkansızın Şarkısı - Nvrzd İnceleme
Yüksek bir beklenti ile okuduğum için mi bu kadar hayal kırıklığına uğradım bilemiyorum, uzun zamandır merak ettiğim, okumak istediğim bir yazardı ama bu kitabı beni bir Murakami hayranı yapmadı,
Çok boş vaktiniz varsa okuyabilirsiniz, ilk defa kitap okumuyorsanız bu kitap muhtemelen size hiçbir şey katmayacak.
Kitabın konusundan veya rahatsız edici denilebilecek bazı anlatımlardan daha çok beni yazarın herşeyi aşırı aşırı aşırı betimlemesi yordu, yani betimlemeler gerçekten kör birine anlatır gibi herşeyi ama herşeyi betimliyor, bir yerden sonra bu betimlemeler beni çıldırttı :)
Diğer bir rahatsız edici unsur ise kitaptaki bütün karakterler aşırı depresif, mekanlar depresif, anlatılan yemekler bile depresif, herkes ve her şey depresif… (dikkat spoiler geliyor)
Kitaptaki tüm kadınlar intiharın eşiğinde zaten sonra da çoğu
ölüyor ve hepsi aşırı aciz, kitabımızın ana karakterinin amacı kitapta sözü geçen her kızla bir şekilde cinsellik yaşamak gibi, yani hikayesi ve olay örgüsü de zorlama denebilir
Yılın ilk kitabı bir Murakami kitabı oldu. Genel olarak Murakami kitaplarını sevsem de cinselliği abartılı ve edebi söylemlerin önüne geçmiş buldum. Kitapta aklımda kalan bir iki söz var ve kenara not aldığım ancak dediğim gibi Murakami'nin beni en rahatsız eden kitabı oldu.Ancak kitabın dili, akıcılığı ve konusu güzeldi.
Genel olarak yirmili yaşlarına adım atmak üzere olan üniversite gençlerinin hayatla olan psikolojik mücadelesi konu alınmış diyebiliriz. Tüm yaşadıklarına rağmen hayatla bağını koparmayan hatta daha da asılan Midori , yaşadıklarına tahammül edemeyip,dengesini yitiren Naoka ve her ikisini gözlemlerken bir yandan da rutin hayatını sürdürmeye çalışan Vatanabe .
İyi okumalar. Kitapla kalın.
Pişmanlık
Uzun zamandır bir kitabı okurken hiç bu kadar sıkılmamıştım. Sırf Japon edebiyatına şans vermek için bu kitaba başladım ama cinsel içeriğin abartısı hikayenin sürekliliğini ve çekiciliğini baltalamış. Kitapları yarım bırakmama huyumdan dolayı okudum. Kitaplığımda yer almayacak, kesinlikle elden çıkaracağım.
Ve yılın son kitabı da yine bir Murakami kitabı oldu. Elimdekileri iki günde bitiremeyeceğim için bu ünvanı İmkansızın Şarkısı , bilinen adıyla Norwegian Wood aldı.
Kitabın bir diğer ünvanı da dilimize çevrilen ilk Haruki Murakami kitabı olması.2004 yılında Nihal Önol tarafından Fransızcadan çevrilmiş. Çeviri gerçekten çok başarılı, oturmayan hiç bir nokta yok ama neden Japonca aslından çevrilmediğini merak ettim. Mutlaka mantıklı bir sebebi vardır ama ben ulaşamadım.
Oldukça yalın bir dille yazılmış ve okurken ana karakterle aynı zamanda ve aynı yerlerde yaşıyormuş hissi veren bir kitap. Yazarın çoğu kitabından farklı olarak bir bilinmezlik yok, her şey gayet açık.
Genel olarak yirmili yaşlarına adım atmak üzere olan üniversite gençlerinin hayatla olan psikolojik mücadelesi konu alınmış diyebiliriz. Tüm yaşadıklarına rağmen hayatla bağını koparmayan hatta daha da asılan Midori , yaşadıklarına tahammül edemeyip,dengesini yitiren Naoka ve her ikisini gözlemlerken bir yandan da rutin hayatını sürdürmeyi başarabilen Watanabe .Hayattaki karakterlerin bir özeti gibi sanki. Seçeneklerimiz; ya artı yön ya eksi yön ya da hepsinden kaldırabileceğimiz miktarda şeklinde değişiyor hayatta bence.
Kitapta cinsel öğelere gereğinden fazla yer verilmiş olduğunu düşünmekle birlikte yazarın diğer kitaplarında da konunun işleyişini bozmadan kullandığını düşündüğüm için çok rahatsız olmadım.
Kitaptan esinlenerek çekilmiş 2010 yapımı bir film varmış ama izlemek ister miyim bilemedim. Yazarı artık tanıdığım biriymiş gibi hissettiğimden kitaplarını okumaktan keyif alıyorum, film bu keyfimi bozsun istemem sanırım.
Yazarın bu kitabı daha önce 1Q84'te de olduğu gibi bir müzikle başlıyor. Atıfta bulunduğu şarkı neyse onu dinleyerek okumaya başladığımda kitabın beni kendi dünyasının içine çektiğini hissediyorum . Kitaba ruh veren, kitabın bende uyandıracağı hisler hakkında oldukça bilgi veren müzikler oluyor seçimleri . Kitap boyunca gençliğinin baharında bir gencin hatta hayatının hiçbir döneminde hiçbir insanın yaşamasını istemeyeceğimiz kayıplarla baş etmeye çalışan kahramanımızın tüm bu zorlayıcı yaşam olaylarıyla başa çıkma çabasına şahit oluyoruz. Kitap geçtiği dönemin siyasi çalkantıları hakkında bilgi vermenin yanı sıra , intiharın sadece hayatını sonlandıran kişiyle ilgili olmadığını, bir şekilde domino etkisiyle birçok hayatı etkileyen oldukça tehlikeli bir durum olduğunu gözler önüne seriyor. Kitabı bitirdiğimde zihnimde beliren tek bir kelime oldu o da "hüzünlü". İmkansızın Şarkısı sayesinde keşfettiğim "Norwegian Wood" bu kitaptan hatıra olarak dinleme listemde kayıtlı olarak kalacak.
Ay, kediler ve şarkılar Murakami'nin imzası gibi...
”Eğer içinde bir yara açtıysam, bu sadece senin değil, benim de yaramdır.”
Haruki Murakami’nin okuduğum ilk kitabı..
Kitap; artık 37 yaşında olan, baş karakter “Vatanabe”nin bir yolculuk sırasında Beatles’in “Norwegian Wood” şarkısını duymasıyla başlar. Bu parça aynı zamanda kitabın İngilizce adı. Biz, duyduğu müzikle geçmişe düşünsel bir yolculuk yapan karakterin eşlikçileri oluyoruz.
Beni rahatsız eden hatta o bölümleri geçerek okuduğum bir cinsellik. Aykırı çiftlerin cinselliği, yaş uçurumu, hatta bir çocuk ve yetişkin erotizmi. Bu kitapta gerçekten bunlar beni çok rahatsız etti. Midori karakterine bir o kadar katlanamadım.
Nagasava ve Hatsumi yan karakterler olmasına rağmen Kitabın baş kahramanlarından daha çok ilgimi çekti. Haruki Murakami’yi birine önerir miyim bilmiyorum. Sahilde Kafka’yı da okuyup kararımı vereceğim.