İmparator Mezarlığı

Joseph Roth
" Güven veren şey sevilir. Özellikle de bekleyen ve sabreden kişi daha da fazla sevilir."
Sayfa 129 - olvido kitapKitabı okudu
Oysa ölüm, kaldırdığımız kadehlerin üstünde ellerini kenetlemeye başlamıştı.
Reklam
"Yaşıyorduk ve bedenen canlıydık. Fakat gerçekte hepimiz ölmüştük."
Girip çıktığım çevrelerde aşk bir hata, nişanlanmak felç, evlenmek ise ağır bir hastalık sayılmaktaydı.
Zehirli çiçeklerden bal emerek, sönmek üzere olan güneşin hayat bahşettiğini düşünerek, kuru toprağı bereket ana diye öperek...
Mesele şuydu: Acaba hayattan emekli olan ben,emekliliğimi şimdiye kadar olduğu gibi sükûnet icinde,buruk bir sükûnet icinde mi geçirecektim? Yoksa onu da mı o zavallı buruk sükûneti de mi elimden alacaklardı? Dilim alıştıği için huzur kelimesini kullanıyordum. Aslında teslimiyet demem daha doğru olacaktı.
Sayfa 143 - undefined
Reklam
... ölüme mahkûmiyet duygusu, budalaca bir zevkle her yönüyle hayatı onaylıyordu.
" Yaşıyorduk ve bedenen canlıydık. Fakat gerçekte hepimiz ölmüştük."
Sayfa 138 - olvido kitapKitabı okudu
Gerçekçi denilen insan, çimento ve beton kaplı bir duvar gibi aşılmazdır; romantik denilen ise gerçeğin gönlünce gezenilebileceği açık bir parka benzer.
Adım atmayı çocukluğumuzda, yürümeyi askerlikte öğreniriz.
Reklam
Neredeyse ölümü kabullenmeye hazır ve ona layık her insan gibi yücelmişti.
" Adilik olmadan intikam hırsı olamayacağı gibi, asalet olmadan da büyüklük mümkün değildir."
Sayfa 32 - olvido kitapKitabı okudu
Sanki çok yakında kavuşacağı sonsuzluk ona doğru gelmekteydi.
Sanki gözlerinde annemin bana yolladığı son bir mesaj gizliydi.
Henüz tanımadığımız fakat içtenlikle bize el sallayan bir vatana koşar gibi tehlikeye koşarken de hazırlıklıydık.
Resim