Robert Sabatier, bu romanında, Paris'in gözlerden ırak bir sokağında yaşayan birtakım 'vabancılar'ı anlatıyor. Bu insanların herbirinin kendine özgü, dışa kapalı yaşamım, mutluluklarını, mutsuzluklarım akıcı bir dille romanında canlandırıyor. Bu 'yalnız' insanlar, kendi yaşamlarını, kendi varoluşlarım, yeniden oluştururlar ve bu 'köksüzler' arasında güçlü bağlar kurulur. Ya incir ağacı? Bu cılız ağaç da, kendine yabancı olan bu yerde, bu yabancı ortamda yaşamını sürdürmeye çabalar.
