Tanidik hayat hikayelerini okumak mutluluk ve huzur verdi. Okurken aklima Konya da bir ablamiz vardi o geldi aklima koltuk degnekleri ile gezerdi lakin ne kermeslerden geri kalirdi ne de ev ziyaretinden kendi gibi kalbide guzeldi ben sizin ev annenizim deyip her gelisinde elleri kollari dolu gelirdi yil 2002 belki o yillardan biri cikar belki boyle bir ablayla tamismistir gerci boyle yuregi guzel insanlar mutlaka hayatlarimizin bir kosesinde yer almistir yazarimizin kalemine saglik sir kapisi konulari gibiydi her bir hikaye
