İnkılap Tarihimiz ve Jön Türkler
Ahmet Bedevi KuranSözler ve Alıntılar
Ben divanıharpte sanık olmaktan çok davacı rolü görüyor ve memleket hakkında birçok haklı şikayeti ileri sürüyordum. Örneğin, Sultan Abdülhamid'in cömertliğinden söz ettikleri zaman "Evet" diyordum, "Yıldız Sarayı'nın gösterişi ve tantanası yerinde; fakat sınır boylarında, yabancıların gözü önünde bulunan subay ve askerlerimiz yırtık elbise ve yamalı pantolonla geziyor" ve paşazadelerin daha doğarken rütbe ve nişanlara sahip olmalarının sırrını soruyordum. Yemen isyanlarının, Kürt ayaklanmalarının nedenini öğrenmek isterken, Türklerin her tarafta boş yere kırıldıklarını iddia ediyordum. Fethi Bey benim bu cüretimi yaşıma uygun bulmuyor, tarafımdan rütbe ve yaverliğin reddini hayretle karşılıyordu.
Sayfa 286Kitabı okudu
Askeri Tıbbiye Mektebi
323 senesi 22 birinci kanun sabahı alacakaranlıkta bu iki
fedakar koridor pencereleri arasındaki büyük ve geniş çıkıntılara kömürle şunları yazmışlardır:
"Yaşasın hürriyet, adalet, müsavat!
Kahrolsun istibdat, kahrolsun zulüm!"
Bir tarafa da Namık Kemal'in;
"Eyledik vatanı kisbimize sermaye "
"Biz bu denli hizmetle mi geldik dünyaya"
Diğer bir duvara da;
"Mahveder kendini bülbül bile hürriyet için
Çekilir mi bu belâ âlemi bir minnet için
Din için, devlet için, can çekişen millet için"
Ve daha bunlara benzer vecizeleri yazmışlar ve diğer duvarlara birer raptiyeyle ''Hayyü alel Felah" ve "Vazife ve Mesuliyet" risalelerini iliştirmişlerdir.
Mektebe hemen Müfettiş İsmail Paşa gelmiş, soruşturmaya başlamıştı. Buna rağmen ertesi gece duvarlara "Bugün mektebe köpek cinsinden bir hayvan geldi, kuvvet hakka galebe çalamaz!" cümleleri yazılmıştır.
Sayfa 282Kitabı okudu
"Padişahım Çok Yaşa" Yok!
Bu selamlık olayından sonra, yeni bir olay daha meydana gelmişti: Askeri kışlalarda olduğu gibi Harbiye Mektebi'nde de her akşam yoklamasında üç defa "padişahım çok yaşa!" diye bağırmak adetti. Biz Harbiyeliler artık Sultan Abdülhamid için bu adetin tekrarlanmasına gerek kalmadığına kanaat getirdiğimizden, bir akşam yoklamasında trampetin tempoya uygun ahenktar havasına uymamış ve "padişahım çok yaşa!" duasını okumaktan vazgeçmiştik. Bu hareketimizden mektep idaresi telaşa düşmüş ve Harbiye Nazırı Salih Paşa geç vakit mektebe gelerek soruşturmaya başlamıştır. Sonuçta bu hareketin sorumlusu olarak ben gösterilmiştim. Fakat, Harbiye Nazırı bu meseleye fazla önem vermekten çekinmiş ve yalnız bu gibi hareketlerin askerlik bakımından itaatsizlik kabul edileceğini söyledikten ve bir daha buna benzer yolsuzluklara meydan bırakılmamasını öğütledikten sonra mektepten ayrılmıştır.
Sayfa 334 - KAYNAKKitabı okudu
Kongrenin Kabul Ettiği Çeşitli Teklifler
Beyannamedeki imzalardan anlaşıldığı gibi, bu ikinci "Jön Türk" kongresine bütün Osmanlı ihtilalci fırka ve komiteleri katılmış ve kongrede temsil edilmişlerdir. Bu şekilde ilk kez olarak Sultan Abdülhamid muhalifleri birleşmiş ve ortak amaç etrafında toplanmış oluyordu. Fakat, bir süre sonra Rumeli'de baş gösteren askeri ayaklanma, beyannamede karar altına alınan çalışma tarzının uygulanmasına gerek bırakmadan, Meşrutiyet'in ilanıyla sonuçlanmış ve bu ayaklanma başarının başlıca etkeni olmuştur.
Sayfa 297 - KaynakKitabı okudu
Harbiyeliler Abdülhamid'in Çayını İçmiyor
Meşrutiyet'in ilk kurban bayramı yaklaştığı sıralarda, nazırımız İsmail Fazıl Paşa, Harbiye Mektebi öğrencilerinin de Yıldız'da düzenlenecek bayram selamlığında hazır bulunmaları arzusunu ifade etmişti. Harbiye Mektebi öğrencileri Sultan Abdülhamid'i selamlamak emelinde olmamakla birlikte amirlerimize itaat etmiş olmak için, istemeyerek bu arzuya uymuştuk. Yıldız'a gidildiği gün hava çok soğuk ve karlıydı. Selamlık resmine katılan bütün askerlere ve bu arada Harbiye Mektebi öğrencilerine çay verilmiştir. Harbiyeliler bu ikramı reddetmişlerdir. Sultan Abdülhamid durumdan haberdar edilince mektep tabur kumandanı Fazıl Bey'i yanına davet ederek havanın soğuk olması dolayısıyla öğrencilerin çay içmesini emretmişse de öğrenciler tebliğ edilen bu emre de itaat etmemişlerdir. Bu durum Sultan Abdülhamid'i ürküttüğünden, bir iki saat sonra mabeyincilerden oluşan bir heyetle mektebe pasta ve kurabiye türünden bazı hediyeler gönderilmiştir. Bunlar da tarafımızdan reddedilmiştir.
Sayfa 333 - KaynakKitabı okudu