Cahit Zarifoğlu’nun okuduğum üçüncü kitabı ve hemen hemen altı çizilmedik sayfa kalmadı.
O kadar güzel alıntılar var ki hepsini yazmak isterdim.
İns- Sizi görmeliydim- Savunma- Kentin Ortasında bir an- Suçlular- Zal tepesine doğru adlı altı başlık altında toplanan kitapta en çok sevdiğim İns hikayesi oldu.
Doğa betimlemeleri ile insan duyguları arasında okuduğum en iyi epik metinlerden diyebilirim.
Bir şair kaleminden çıktığı çok açık olan hikâyeler yine şair imgeleriyle süslü diyebilirim.
İnsanın yüreğine dokunan zarifçe kurulmuş , her cümlesinde değer bulduğum bir yazar ve kalemdi.
Ve son olarak bir kaç alıntı daha bırakıp keyifli Okumalar dilerim.
-Aşk, bedenin, bizim için mutlu olan bir andan yararlanarak kendini yalnızlığa sunduğu zamanlarda ortaya çıkar.
-Biliyor musunuz ben bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ederim.
-Sesini duymaya çalışıyorum, yüzünü anımsamaya çalışıyorum, ne kadar uzak ve sislisin. Elbet var olman gerekirken yoksun.
