İnsan Bankası 2067

24 NİSAN 2016
KAVUŞMA
Aşk, insanı her zaman umuda bağlar… Aşıksanız yıllarca
sabırla, sevdiğinizi beklersiniz. Onsuz yaşayamayacağınızı an-
ladığınızda bir ömür boyu beklersiniz… Niyazi, Sera’sız yapa-
mayacağını biliyordu. Son iki yıldır inişli çıkışlı ilişkileri vardı.
En son bir sene önce birbirlerinden tamamen ayrılmışlardı.
Sera, numarasını değiştirmiş, Ahmet adlı babasının yaşında bir
adamla sevgili olmuştu. Niyazi, Sera’ya ulaşamadığı için bunu
kendine yediremiyor, sürekli adamı arayıp, onunla kavga etmek
istiyor, adam kibar biri olduğu için buna yanaşmıyordu. Adam,
her defasında: “Biz Sera ile nişanlandık. Yoluna bak.” diyordu.
Niyazi, buna inanmıyor, Sera’ya ulaşmanın yollarını arıyordu.
Yaklaşık bir yıl olmasına rağmen, onunla tek kelime konuşa-
mamıştı. Onu çok özlüyordu. Beğendiği her kadını Sera’ya
benzetir, isteyenlerle de tek gecelik kaçamaklar yapardı. Be-
ğendiği kadınlara: “Siz benim sevdiğim kadına benzediğiniz
için sizinle birlikte oluyorum.” demeyi çok ister, ancak cesaret
edemediği ve bunu yakışıksız bulduğu için söylemezdi.”
Bütün beğendiklerinizi birine benzetiyorsanız, siz gerçek-
ten o kişiye âşık olmuşsunuzdur… Niyazi, Sera’ya deli gibi
âşıktı. Ve ona ulaşıp onunla evlenmek istiyordu. Aynı hataları
yapmak istemiyordu…

Her şey, her şeyden oluştu. Her şey, her şeyleşti. Sonra her şey, bizleşti. Biz, her şey olduk.

İnsan, unutarak iyileşir.

İnsan kendi mutluluğundan çok ,başkalarının mutsuzluğundan mutluluk bulmaya çalışır.

EVLİLİK
Evlilik, insanı evrimleştirir… Sera ile Niyazi’nin evliliği
dillere destan oldu. Bu noktaya gelmek için bayağı uğraştılar.
Verdikleri emeğin karşılığını evlilikle taçlandırdılar. Annesi oğ-
lunun mutluluğunu görünce daha çok mutlu oluyordu. Mutlu-
luk bulaşıcı bir şey; Sera ile Niyazi’nin mutluluğu herkese
bulaşmıştı...

İnsanların ilk söylediklerine değil, son yaptıklarına bakın.

Niyazi Koluş- İnsan Bankası 2067

Bir aile serveti ile değil, yetiştirdiği ahlaklı çocukları ile övünmelidir.