İnsan Bir Ormandır

Oktay Akbal

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
117 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Yaşadığımız her olay geçmişimize dikilen bir ağaçtır. Ağaçlar çoğalır, balta girmemiş ormana dönüşür. Gökyüzü, yıldızlar görünmez olur. İnsan derinliklerindeki çetrefil, dolayısıyla kendi ormanımızın keşfi. Acının kışkırtıcı lezzeti.
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Cumhuriyet Kitapları · 2009129 okunma
Reklam
117 syf.
7/10 puan verdi
·
15 saatte okudu
İnsan Yalnız Bir Ormandır
Kırklı yaşlarında bir gazeteci. Evli. İki çocuk babası. Eşiyle tartıştıkları bir akşam evin anahtarını eşinin suratına atarak evi terk ediyor. Bu ilk değil. Sokakları arşınlamaya başlıyor. Taksim, Beyoğlu, Haliç... Karşılaştığı ya da hatırladığı her insanla birlikte anılarına dönüşler yapıyor sürekli. Bir nevi geçmişinin bir muhasebesini, geçip/yitip/bitip gidenleri yad ediyor. Onların hayatındaki yerlerini, geride bıraktıkları boşluklarının mahiyetini anlamaya ve anlamlandırmaya çalışıyor. Tüm bunlar arasında kendini boşlukta hissediyor. Anlamsızlık sarmış hayatını. Hayatı; içine girebildiği, katılabildiği bir düzlemde değil de daha çok alışkanlıklarının itkileriyle devam ettiriyor. Evliliğinde çok mutsuz. Eşine karşı hiçbir şey hissetmiyor. Artık onun için bir yabancı. Bu minvalde başlayan bu küçük novella "Akşam, Gece ve Sabah" adlı üç bölümden geriye dönüşler ve zaman sıçramalarıyla ilerliyor. Son bölümde yazarın hayatına Zehra giriyor ve tüm fon değişiyor. Açıkçası başlarken bu tarz bir eserle karşılaşacağımı düşünmemiştim. O yüzden sürpriz oldu bir miktar. Yer yer çok güzel, sade ama derinlikli içe dönüşler ve tahliller var. Anlatımı başta biraz yoruyor okuyucuyu, biraz kopuk ve daldan dala zıplıyor fakat sayfalar ilerledikçe alışıyor insan. Kısa kısa cümleler, bol bol hatırlamalar, durum tahlilleri, yalnızlığın türlü türlü halleri ve insana ettikleri... derken bitiverdi.
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Cumhuriyet Kitapları · 2009129 okunma
117 syf.
·
Puan vermedi
·
8 günde okudu
1950’lerin İstanbul’unda geçen İnsan Bir Ormandır kitabında, 40'larının sonuna merdiven dayamış bir adamın acelesiz günlerini anlatıyor Akbal. Beyoğlu’nun arka sokaklarında gezinip, sinemalarında nefes alırken, meyhanelerinde geceleyip Gezi Parkı’nda şafağı kucaklarken hep sessiz hep yavaş bu adamın geçmişiyle hesaplaşmasını anlatıyor aslında. Geçmiş dostluklar, geçmiş sevdalar, mutsuz bir evlilik ve eve dönülmeyen akşamların yükü ile ağır ağır akıp giden bir kısa roman bu. Geçmiş ile şimdi arasında bir sek sek oyununa dönüşen kitap, bir akşam vakti başlayıp ertesi sabaha dek süren bir yarım gün kadar olsa da başkahramanının yıllara başkaldırısı aslında. Geleceğe göz kırpan bir başkaldırı. Ancak yanlış anlaşılmasın içinde öfke yok, kırgınlık ve pişmanlık belki… Geçmişin ağaçları arasında dolaşırken, bir tür kendi kendini bağışlanma, kendi kendine bağışlanma ayini gibi sürüyor sayfalar. Ormanın geceyle berabere çöken tekinsiz karanlığından sabahın ilk ışıklarının beraberinde getirdiği umut huzmeleri gibi bir kısa yolculuk oluyor. Okurunu da kendi ormanında yolculuğa çıkmaya davet eden kitaptan geriye ise Akbal’ın hafızalarda fotoğraf olarak kayıtlı duran gülümsemesi kalıyor.
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Can Yayınları · 1997129 okunma
117 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Akşam, Geceyarısı, Sabah adlı bölümlerden oluşuyor usta yazar Oktay Akbal'ın "İnsan Bir Ormandır" adlı kitabı. Bir roman değil, insanı anlatan bir deneme, bir anı. Ben çok beğendim. Her dönem geçerliliğini koruyan tespitler. 1970'li yılların bir fotoğrafı sanki.
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Can Yayınları · 1997129 okunma
Reklam
117 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
4 günde okudu
Oktay Akbal’ı ilk defa çocukken Dondurmalı Sinema isimli öykü kitabıyla tanımıştım. Uzun bir süre eserlerini okumadığım yazarın bu romanı 1975 yılında yayımlanmış. Yetmişli yılların aydınının gözüyle bireyin içinde bulunduğu sıkıntılı durumları anlatmış yazar. Karısı ile mutlu olmayan bir gazetecinin mutluluğu başkalarında araması, kendi iç dünyasındaki derin sorgulamasını anlatıyor. Karakter insan bir ormandır diyor ardından sorgulamalarının sonucunda fikir değiştiriyor. “Değilmiş, insan orman falan değil.” “İnsan… Yalnızca insan. Tanımı bu kadar kısa, insan insandır,ne orman, ne deniz, ne dağ.”
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Can Yayınları · 1997129 okunma
117 syf.
·
Puan vermedi
En sevdiğin kitap ne diye sorduklarında artık söyleyeceğim kitap belli oldu... o kadar güzel, icinde o kadar kayboldum ki ne desem boş gelir. Bilmiyorum belki kitaptaki karakteri kendimle çokça bağdaştırdığım zamanda okudum, o yüzden bu kadar benimsedim. Hayatı -geçmişi- gözlerinin önünde akan bitik bir adamın birkaç gününü onun yanılgılarıyla, aidiyetsizliğiyle, bıkkınlığıyla okuyoruz.. taksim, fatih, Karaköy iskele.... yazar kadar olmasak da yaşadık biz de be sjfjdhbsbs neyse ben ağlamadan bitiriyorum yorumumu. LÜTFEN OKUYUN.
İnsan Bir Ormandır
İnsan Bir OrmandırOktay Akbal · Can Yayınları · 1997129 okunma
100 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.