İnsan, Deniz ve Hayat bir faninin not defteridir. Bazen bir şiir, bazen bir çiçek, bazen bir damla gözyaşı yahut gökkuşağı, bazen de bir tüküdür bu notları almaya sebep olan. Konuşmak, dinlemektir, okumaktır, seyretmektir; dinlenirken, okunurken ve seyrederken tutulan notlar. Bu notlarda insandan, denizden ve hayattan bahisler açılmaktadır.
İnsandan, denizden ve hayattan söz etmek varlığı konuşmak değil midir? Hepimiz, farkında olalım yahut olmayalım, varlığı konuşuyoruz. Hep varlıktan söz açıyoruz. Lakin varlığa yüklediğimiz anlamlar farklılaşıyor.
Ah insan! Varlığım özü, özeti... Koca dünyanın süsü insan. Kurdun kuşun yoldaşı, dağın taşın sesi sedası, denizin sırdaşı insan. İnsan; kendi küçük gönlü engin dost, hayar veren sır, varlığın şifresini çözmeye meftun, müdekkik, muharrir, münekkit..
