İnsanlara, insan doğasına oldukça kızgın olduğunu düşündüğüm bir yazarla geldim : Mark Twain.
.
Şimdi diyeceksiniz ki aforizmalarında haksız bir noktası var mı? Cevabım hayır. Dini konularda dediklerine katıldığım söylenemez, en azından tanrının varlığı konusunu sorgulayan biri değilim. Hristiyanlık için dediklerine ise şaşırmadım. Çok fazla dallanan budaklanan bir din, üstelik son zamanlarda hakkında okuduğum kitaplar da benzer noktalara değinmiş. Yani din serzenişlerini anlayabiliyorum.
.
Öteki konularda yaptığı eleştiriler, insana kızgınlığı, politikaya ve politikacılara dair söylemleri çok güzeldi ve ne yazık ki günceldi. Bir şeylerin ısrarla değişmediğini görmek oldukça üzücü bir durum. Politikacıların karakteri, seçimler, politikanın kendisi, insanın savaşa olan hayranlığı, insanların farklı dinden olan komşusuyla kardeş kardeş yaşarken bir anda bir söylemle düşman edilmeleri ve koyun gibi bir şeylerin peşinden gitmeleri gibi pek çok mevzu Mark Twain'i zannımca çileden çıkarmış. Aforizmalarında bıkkınlık ve kurtulma arzusu gördüm desem abartmış olmam.
.
İyi ki okudum. Sırada kitaplarını okumak var.
