Kitabı okumadan önce beklentim bayağı yüksekti. Kitabın ismi bile çok felsefik bir kitap okuyacağım yönünde bir beklentiye sokmuştu beni . Hikâyeler akıcı olsa da kitabın verdiği mesajlar ( sevgi , açgözlü olmama , barış icinde yaşama, cömertlik vs...) biraz sığ geldi bana. Kötülük yapanın cezasını bulduğu , iyilik yapanın ödüllendirildigi bir anlatim tarzı Tolstoya ait değil gibiydi. Sanki bu kitabı misyoner hristiyanlar yazmış da kapağa
tolstoyun ismini yazmışlar gibi hissettim. Kim bilir belki de Rusların sefalet içinde yaşadığı dönemlere yönelik olarak, o insanların psikolojik olarak rahatlamasını sağlama maksatlı yazılmıştır bu kitap. Kitabı okurken sırlar dünyası senaryosu okuyormusum gibi hissettim .
