İnsan Sıcağı Öyküleri
Yusuf Özkan ÖzburunQuotes
İnsan , bazen mutlu , bazen mutsuz yaşamında geçirdiği her evreyi , yeniden yaşar . Bunlar , eskiyen silik fotoğraflar gibidir . Renkleri solsa da , yırtılıp paralansa da ; bakarsınız ki , o eskimiş dediğiniz zaman dilimleri , zihninizde tüm renkleriyle birden canlanıvermiş .
Meleğinin isminin ne olduğu hiç önemli değil...Sen ona ANNE diyeceksin...
Gökyüzü o kadar esrarlı olurdu ki , Samanyolu ' na mekân tutmak, gökyüzünün çocuğu olup yıldızlarla arkadaş olmak isterdim .
Birbirleri çok seven iki aşık ailelerinin istememeleri sebebiyle ayrılırlar. Aradan yıllar geçer kız evlenir. Erkekse namı tüm dünyaya yayılan bir şair olur.
Kız bir zamanlar sevdiği gencin namını duymuş ve kocasını yanına alarak adamın yanına gitmiş ve şöyle demiş;
"Beni tanıdın mı?'
Adam:
"Tanıyamadım"
Kadın ısrarla tekrar sormuş:
"İyi bak tanımadın mı?"
Adam gerçekten de tanıyamamış ve şöyle demiş:
"Tanıyamadım."
Bunun üzerine kadın:
"Sen seni şair eden kişiyi nasıl tanımazsın!" demiş.
Adam da bunun üzerine sinirlenerek:
"Madem ki keramet sendeydi yanındaki adam neden şair olmadı?"
Her şey ol ama zavallılara karşı zalim olma. Merhamet, insanı insan eden değerlerin en yücesidir.
Sayfa 58