Çok geçmeden, her şey kayboldu.
Artık sadece karanlık vardı.
Ve sükunet.
Sükunet, mutlak bir sükunet!
Kafamın içinin bu kadar gürültülü olabileceği hiç aklıma gelmezdi. Düşünce, görüntü ve seslerin beynimin içinde sürekli çınlayıp durduğunu daha önce hiç fark etmemiştim Meğer insan beyni ne kadar da katoik bir yermiş.