Tamamiyle 'içten' bir kitap, sanki yazarı tanıyormuş tadı alınıyor. Ahmet Cemal, samimiyetiyle okuyucuya geçen yine samimi bir üsluba sahip. Denemelerinin özünde insan var, insanın bakış açısı çerçevesinde birçok konu ele alınmış ve okunduktan sonra başta sahip olunan bakış açılarının da öyle kalacağını sanmıyorum. Biçemsel olarak bakıldığında okuyucuyu sıkan birçok alıntıya yer vermemiş, alıntılarını adeta nokta atışı olarak adlandırabilirim.
Yazarı, düşünceleri itibariyle de kendime yakın hissettiğimden kitabını da oldukça sevdim
