İnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap
Friedrich Nietzscheİnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap Sözleri ve Alıntıları
İnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap sözleri ve alıntılarını, İnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap kitap alıntılarını, İnsanca, Pek İnsanca 1. Kitap en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsanların çoğu fazlasıyla sahtekârdır.
Güzelliğin ağır oku. En asil güzellik türü bizi birdenbire çarpmaz, fırtınalı ve sarhoş edici saldırılarda bulunmaz; tersine en asil güzellik, neredeyse farkında olmaksızın yanımızda taşıdığımız, ağır ağır içe işleyen ve yine kimi zaman bir rüyada karşılaştığımız, ama en sonunda, uzunca bir süre yüreğimize özenle yerleştikten sonra bize tamamen sahip olan ve gözlerimizi yaşlarla, yüreklerimizi tutkuyla dolduran türden bir güzelliktir.
Her din, korkudan ve ihtiyaçtan doğmuştur.
Sayfa 106 - Say YayınlarıKitabı okudu
Tıpkı kemiklerin, etin, bağırsakların ve kan damarlarının, insanın görünümünü katlanılır hale getiren bir deri tarafından çevrelenmesi gibi, ruhun hareketleri ve ihtirasları da kibirle örtülmüştür. Kibir ruhun derisidir.
Sayfa 82Kitabı okudu
Kişi her zaman hak ettiği insanlar arasında olduğunu
bilirse, kendini beğenmişliği unutur; yalnız olmak kibri
besler. Genç insanlar kendini beğenmiş olur, çünkü
hepsi de birer hiç olan, ama çok önemli görünmeyi
seven benzerleriyle arkadaşlık ederler.
En mantıklı ve nazik insanlar bile, aptallıkla mücadele ederken en sonunda acımasız insanlar haline gelir.
Sayfa 245 - Say YayınlarıKitabı okudu
Her insanın bir fiyatı vardır.
Tüm insanlar, tüm zamanlarda olduğu gibi, şimdi de köleler ve özgürler diye ayrılırlar; çünkü gününün en az üçte ikisine kendisi için sahip olamayan kişi, devlet adamı, tüccar, memur, bilgin, ne olursa olsun bir köledir.
Friedrich Nietzsche
Her türlü ahlaklılığın zemini, ancak daha büyük birey,
ya da kolektif bir birey, örneğin toplum, devlet bireylere
boyun eğdirdiğinde, yani onları yalnızlıklarından
çıkarıp, bir birliğin içine koyduğunda hazırlanmış olur.
Baskı ahlaklılıktan önce gelir, ahlaklılığın kendisi de
acıdan kaçınmak için boyun eğilen bir baskı olarak
kalır uzun süre. Sonra töre olur, daha sonra gönüllü
itaate dönüşür ve sonunda âdeta bir içgüdü haline
gelir: o zaman uzun süre alışkın olunan ve doğal olan
her şey gibi hazla ilişkilenir ve şimdi erdem denilir
ona.
Mükemmel kadın mükemmel erkekten daha üstün bir insan türüdür; aynı zamanda çok daha ender rastlanan bir türdür.
Sayfa 257 - Say YayınlarıKitabı okudu