İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
... bütün geçmişim aydınlık bir şekilde önümde duruyor ama bugünüm karanlık ve kasvetli!
Sayfa 139
Çocukluğum hayatımın altın çağıydı!..
Sayfa 139
Mahvolmam kesinleşti. Bu kaderimde yazılıymış,benim suçum değil.
Sayfa 134
İnsan bazen yanı başındaki bir kitapta bütün hayatının yazılı olduğunun farkına bile varmıyor!
Sayfa 88
Bazen önemsiz bir iki kelime ediyorduk ama ben her şeye özel bir anlam vermekten zevk alıyordum.
Bazen önemsiz bir iki kelime ediyorduk ama ben her şeye özel bir anlam vermekten zevk alıyordum.
Sayfa 49
"... dünya çok kötü, insanlar çok acımasız!.."
Sayfa 75