Dostoyevski nin 1846 yılında yazdığı ve hepimizin bildiği gibi ilk dinletisini arkadaşına(dmitri grigorovic) yaptığı ve onun beğenmesi üzerine belinski ye kadar ulaşan ve yeni bir gogol doğuyor dediği öne sürülen ilk toplumsal Rus romanıdır
Yazarin 24 yaşında yazdığı bu roman karşılıklı mektuplasma yoluyla anlatım gerceklestiren ve okudukça dönem rusyasi hakkında atıflar da bulunan ,sosyal uyanma amaçlamış olduğunu düşündüğüm bir etki bırakmaktadır.
Ayrıca yazarı gogol etkisinde kaldığı da (özellikle palto eserinden) söylenebilir kitap içerisinde de yazar kendine atıfta bulunmayı da ihmal etmiyor
“benim üslubum da daha yeni şekillenmişti... ah birtanem, ne üslubu! zaten artık ne yazdığımı bile bilmiyorum işte..”
Kitapta varvara ve Makarin birbirlerine yazdıkları mektuplar üzerinden ızdirabın, gözyaşının, sevginin, hüsranın, sefaletin bir portresini çiziyor diyebiliriz dosto ,aslında kitap hepimizden bahsediyor ve düşünmemizi sağlıyor , bizi üstün kılan nedir diğerlerinden para ,şan ,şöhret ,ünvan ???
"neden biri üç gün aç yatarken öbürü tıka basa yesin? ben öyle sanıyorum ki; bunlar tanrı'nın bile gücüne gidiyordur."
"size bir şey söyleyeyim mi anacığım, insan kendi halinde yaşayıp gidiyor da, yanı başında duran kitapta kendi hayatının tıpatıp anlatıldığından haberi olmuyor. eskiden dikkatini çekmemiş birçok şeyi, kitabı okumaya başlayınca bir bir anımsıyor insan."
