İnsancıklar
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Ah, ne olacak bana, kaderime ne olacak! Belirsizlik çok ağır, geleceğim yok, bana ne olacağını bile tahmin edemiyorum. Geriye bakmaya korkuyorum. Öyle bir keder var ki, kalbim parçalanıyor, beni mahveden kötü insanları nasıl unutacağım!
Sayfa 12Kitabı okudu
"İnsanlar meşgul ve kalpleri taştan."
Sayfa 126
Tespitin böylesi :)
"Her şeyi kalbinize alıyorsunuz ve her şeye duygusal bağlanıyorsunuz,o zaman çok mutsuz bir insan olmak için birçok sebebiniz oluyor."
Sayfa 107
"Seni hatırladıkça hasta ruhuma ilaç gibi geliyorsun ve senin için acı çekmeme rağmen,senin için acı çekmek bana kolay geliyor."
Sayfa 131
Günaydın :)
“Bu sabah mutlu, neşeli ve bir papatya kadar taptaze kalktım. Hava da çok güzeldi! Pencerelerimiz açıktı, güneş parlıyor, kuşlar cıvıldaşıyordu. Rüzgar havaya bahar kokularını yayıyordu. Doğa uyanıyordu.”
Sayfa 6Kitabı yarım bıraktı
"Bir sürü şerefli insan var canım. Emeklerinin karşılığını alamasalarda kimseye boyun eğmeyen, kimseden ekmek istemeyen insanlar var."
Sayfa 141
İnsanlar seni çözemediklerinde önyargılarını kullanırlar.