İnsanı Anlamak
Özcan KöknelSözler ve Alıntılar
Belki de normal olan budur ha ?
Kendisini anlatmak isteyen insan, başkalarının kendisini, kendi istediği gibi anlamalarını amaçlar. Bu nedenle tüm iletilerini “başkaları beni benim istediğim gibi anlasın” amacına yönelik olarak düzenler. Bunu başarabildiğinde mutlu olur, haz duyar. Başaramadığı zaman da sıkılır, üzülür, elem duyar.
Etkileyici
Türk dilinde, sekiz sesli, yirmi bir sessiz harf vardır. Türk alfabesinde bilgiyi görsel olarak iletebilmek için büyük, küçük harfler ve noktalama işaretleriyle birlikte yetmiş ayrı işaret bulunur. Yapılan hesaplara göre, bu yetmiş işaretle birbirinden farklı yetmiş üzeri iki bin dört yüz Bilgi iletilebilir.
Çağımızın insanı bir yandan Ay'da yürüyen, uzayda gezen insanlarla iletişim kurup sürdürürken, öte yandan eşiyle, çocuğuyla, komşusuyla iletişim yapamamaktan yakınmaktadır.
Sabahattin Kudret Aksal <Konuşmak> başlıklı dizelerinde konuşmanın önemini şöyle anlatıyor:
Konuşuyordum, konuşuyordum, konuşuyordum,
Yanıbaşınızıda; ot bürümüş güneş burçların
Eski diliyle. Sustum, sessizliğimle uyandınız
Eğer insan başkalarına bakmasını bilirse kendisini görebilir, anlayabilir, tanıyabilir.
İletişim insanın kendini araması, bulması için gerekli olan varoluş sürecidir.
Bu da başka bir var olma çabası...
Sürekli olarak anılarından söz eder, geçmiş başarılarıyla övünürler. Böylece yakından izleyemedikleri, uyum sağlamadıkları güncel konuların kaygısından kurtulup geçmişin mutluluğuna sığınırlar.