İnsanın Kaderi Sözleri ve Alıntıları
İnsanın Kaderi sözleri ve alıntılarını, İnsanın Kaderi kitap alıntılarını, İnsanın Kaderi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bu zamanlar sona ermektedir. Doğrular yeryüzünün mirasçıları olacaklardır."
Şimdi ve gelecek, geçmişte örülen ağlardan oluşur.
Tarih, ebedi bir yeniden başlangıçtır ve bu batık kıtanın tüm bölgelerinin yeniden gün ışığına çıkacak olması gibi, Atlantisliler'in ruhu da günümüzde yeniden ortaya çıkmaktadır. Poseydia Adası, suların üstüne çıkacak olan ilk bölgedir ve Atlantik Okyanusu'nda, ABD kıyıları açıklarında yeni kara parçaları belirecektir. Bunun zamanı yakındır...
Tüm olasılıkları reddedemeyecek kadar çok şüpheciyim.
Atlantisliler'in içlerinde en ruhanileşmiş
olanlan, halkı Tek Tann'ya tapmaya ikna etmek için bir gayret gösterdiler.
Bir Yasası'nın Çocukları adıyla bilinen bu insanlar, ırkı,
bedenen olduğu kadar ruhen de saflaştırmaya teşebbüs ettiler. Kuralları
- bir din, bir devlet, bir eş, bir ev, bir Tanrı- Belial Oğulları'nın
hiç de hoşuna gitmiyordu.
Diğer taraftan Hopiler'in, Mayalar'ınkine benzeyen bir yılan danstan ve daha önceki üç varoluş evrenine ilişkin bir efsaneleri vardır. İlk dünya, hayvanlar alemine karışmıştı ve giderek bozulmuş, sonunda da ateş tarafından tahrip edilmişti. İkinci dünyada insanlar uygarlaşmışlar, evler ve köyler inşa etmişler, aletler ve edevatlar yapmışlar, ancak bu da bir düşüş döneminin ardından buz ve su tarafından tahrip edilmişti. Üçüncü dünya çok büyük sayıda Hopi, büyük şehirler, yeni ve ileri bir uygarlık meydana getirmişti. Ancak halk öyle materyalist olmuştu ki sonunda hepsi boğuldular; yalnızca bir dağın zirvesine ulaşabilen birkaç kişi kurtulmayı başarabildi. Dördüncü dünyada, yani günümüzdekinde, sayısız göçlerle güneybatıya geldiler ve burada mağaralarda ve kovuklarda yaşamaya koyuldular. Tradisyona göre kuzeyden değil, batıdan gelmişlerdi. Burada da, Yaratılış planına uygun yaşamak, ya da onu bir kez daha tahrip olmaya bırakmak arasında bir tercih yapma hakkına hala sahiptirler.
Tarih, ebedi bir yeniden başlangıçtır.
Güzellik tamamen izafidir ve görülen şeyde değil, onu görenlerin gözlerinde ve ruhunda mevcuttur.
İnsan, düşünmeye başladığında sorular sordu. İlk sorulan şunlardı: "Ben kimim? ... Nereden geldim ... Hayatın amacı nedir?... Niçin ölüyoruz ve öldükten sonra nereye gidiyoruz " Ama insan her zaman, bunlan cevaplandırmak yerine, devamlı sorular sormaya daha yatkın olmuştur ve bu da onun zihinsel gelişimine yardım eden bir dürtü vazifesi görmüştür. İnsan henüz öğrenme susuzluğunu giderebilmiş değildir, ama bununla birlikte tüm cevaplar hemen oracıkta, elinin altında, yani şuuraltında yatmaktadır ve bundan haberi bile yoktur...
Başlangıçta yaratılmış olan ruhlar ne eril ne de dişil idiler,
ama her iki cinse de sahiptiler ve bir bütün oluşturuyorlardı. Ruhun
kendisinin bir cinsiyeti yoktur ve kendini pozitif ya da negatif
olarak ifade ediş haline, gelişme seviyesi ve tamamlaması gereken
işlerin ışığında, maddiyata girdiği anda bürünür.