19. yüzyıl sonu, 20. yüzyıl başı İngiliz toplumunun kör alışkanlıkları ve ikiyüzlülüğünü acımasızca, sözünü sakınmadan, ama inceden inceye eleştiren "Saki" takma adlı Hector Hugh Munro'nun bu öykü derlemesini Türkçeleştiren Fatih Özgüven, kitabın sonunda yer alan incelemesinde, "Saki'nin öykülerinde, temelde bütün büyük taşlamacılarda görülen o müthiş karamsarlık vardır," diyor. "Saki'nin 'insan denen iflah olmaz hayvan'a bakarken benimsediği umarsız alayın insanlık durumuna ilişkin bir karamsarlıktan kaynaklandığı çok açıktır. Ne var ki, bütün büyük mizahçılar gibi o da 'gözyaşlarının ardından gülümsemeyi' seçer... Saki'nin, çoğu Edward döneminin İngiltere'sinde geçen öykülerindeki hayvan, çocuk, kadın tipleri, sömürge albayları Reginald, Clovis ve Comus, Bassington gibi kahramanlar bu öykülerin sadece bir tarihsel dönemi taşlamaktan öte, düşsel, bazen de ürkünç prototipler içeren nefis birer fantezi boyutuna erişmelerini mümkün kılar. Konuşan kediler, kurt çocuklar, hınzır susamurları, bu arada hayal gücü oldukça gelişmiş küçük kız ve oğlan çocukları bir bütün olarak görüldüklerinde, bizde sahte değerlerle dolu bir dünyanın karşısına çıkarılan?bir çeşit 'alternatif' dünya izlenimini uyandırırlar..."
