İnsanlığımı Yitirirken
Osamu Dazai'… Ben hâlâ, ölmeyi bile becerememiş utanmaz, aptal bir hayaletten, ‘yaşayan bir cesetten’ başka bir şey değildim.”
Yirminci yüzyıl Japon edebiyatının önde gelen yazarlarından, sıradışı hayatıyla da meşhur Osamu Dazai, intiharından hemen önce tamamladığı, Japonya’nın en çok okunan romanlarından İnsanlığımı Yitirirken’de topluma dahil olmayı beceremeyen, her şeyi eline yüzüne bulaştıran, çevresindeki herkesi hayal kırıklığına uğratmaya mahkûm bir ötekinin acıklı hikâyesini anlatıyor.
Dazai’nin yaşamıyla çokça paralellik taşıyan romanda, kendini çocukluğundan beri bir başarısızlık abidesi olarak gören, aristokrat bir ailenin oğlu Oba Yozo hem evde hem de okulda büründüğü “soytarı” rolüyle var olmaya çalışır. Bir itiraf niteliğindeki üç bölümden oluşan hatıratında alkolizmle, geyşalarla, sonuçsuz kalan intiharlarla dolu, “utanç” yüklü yaşamının günahını çıkarır.
İnsanlığımı Yitirirken, Osamu Dazai’nin uzun yıllara yayılan edebi intihar mektubunun son bölümü.
128 sayfa · İlk Yayın Tarihi: 1948
Yorumlar ve İncelemeler
Şaklaban
Osamu Dazai, bana göre intiharın hayatının başından beri etrafında dönmüş bir insandır. İncelemem tamamlandıktan sonra ne demek istediğimi daha iyi anlayacağınızı düşünüyorum. 6 kere intihar girişimi, 3
Peki, güvenmek bir suç muydu?
İnsanlığımı Yitirirken , topluma kendini yabancı hisseden varolmaya çalışırken tüm umudunu ve güvenini kaybeden bir yazarın, hayatından parçalar taşıyan yarı otobiyografik bir romandır.
** Osamu Dazai , gerçek
Açıkçası bu incelemede tam olarak ne yazacağımı bilemiyorum. Osamu Dazai bu kitabıyla tüm ruh enerjimi sömürdü, hayatın tüm kötülükleri üzerime toplandı.
Başkahramanımız Yozo, küçüklüğünden beri kendini topluma ait hissetmemiş, herkesten ve her şeyden korkar olmuş, depresif bir insandır. İnsanlarla konuşmayı dahi bilemeyen Yozo, son çırpınış olarak ‘soytarılık’ kullanmaya başlar. Bu soytarılık insanları güldürmeyi, eğlendirmeyi amaçlar fakat içinde kopan fırtınaları tamamen kendisine saklar. Dışarıya tozpembe görünür, içi zifiri karanlıktır.
Bu dünyayı anlamayan, insanları anlamayan Yozo büyüdükçe kendini içkiye, kadınlara, uyuşturucuya verir. Birkaç kez intihar etmeyi dahi dener. Yozo, bu dünyanın kötülüklerini, insanlarını kaldıramayan bir insandır kısaca.
Bu kitap çoğu insana göre hemen hemen yazarın kendi hayatını anlatıyor. Yazarın hayat hikayesini bilenler, kitap ve yazar hakkında çok benzerlik bulacaktır. Derin bir kitaptı. Japon edebiyatı okumak isteyenlerin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Bu kitabın bir de mangası var. 
İnsanlığımı Yitirirken (Manga) kitabını da bir an önce edineceğim.
Beklentimi Karşılayamadı
Osami Dazai’nin ölmeden önce yazdığı son kitabı. Tema bana çok geçmedi diyebilirim. Kendimce 
Albert Camus’un 
Yabancı kitabıyla karşılaştırmak istemiyorum ancak elimde değil bana onu hissettirdi.
Kitap abartıldığı kadar iyi değil. Şaklabanlığı, acılarına ve sorunlarına perde yapan karakterin eksik olduğu noktalar var. Derin olmak isterken olamıyor. Acı çekiyor, yetemiyor. Varoluşsal problemleri çok fazla ancak trajedilere olan tepkileri bile zorlama sanki. Sancıları kendi içinde çözmeye çalışıp, okuyucuya yer bırakmamış maalesef.
6/10
Selam :) Kitapla alakalı melankolik ve depresif tarzında yorumlar çok yapılmış.. Ben kitabı okumadan paylaştığımda da benzer yorumlar aldım. Ama melankolik içerikli kitapları sevdiğim için, beni negatif anlamda etkilemedi..
Japon edebiyatı ilk defa okudum. Güzeldi..
Zaten önsöz kısmında yazarla alakalı kısa bir biyografi vardı ve yazarın defalarca intihar girişiminde bulunması ilgimi çekmişti.. Kitap için roman deniliyor ama bence yazarın romana uyarladığı, tamamen kendi iç dünyasını ve hesaplaşmalarını anlattığı bir veda diyebilirim.. Toplumu asla anlamlandıramayan, ağır sosyal fobi içerisinde bir yaşam.. Ben etkilendim. Başarılıydı.. Benzer bir kitap daha okumuştum ve aklıma okurken hep o kitap geldi 
Sırça Fanus Bence yazar fazla akıldan ve fazla sorgulamadan dolayı yaşadığı sosyal fobiyi: Alkol ve uyuşturucu bağımlılığı ile denge de tutmaya çalışarak, finalde başarılı bir intihar girişimi ile sonlandırmış..
Bana göre kitap sıkıcı değildi.. Keyifle okudum diyebilirim. Kendi finalini kendisi planlayan kişilerin arkadasında bıraktığı eserler, genelde en gerçekçi ve çoğu zaman hatırlamakta zorlandığımız gerçekçiliği yüzüme yüzümüze vuran eserler olmuyor mu ? Bu da onlardan biri!
Sevgiler..
Yazar Hakkında
Osamu DazaiYazar · 14 kitap
Takma adı Osamu Dazai olan ve bu isimle daha iyi tanınan Şuji Tsuşima, 1909'da Tsugaru Yarımadası'nın merkezi yakınlarında küçük bir kasaba olan Kanagi'de dünyaya geldi. Ailedeki siyasetçi olma geleneğine karşı çıkan Dazai gençliğinde yazar olmaya karar verdi. Yirmi yaşında Tokyo Üniversitesi Fransız Edebiyatı Bölümü'ne kaydını yaptırdı. 1935'te kısa hikayeleriyle ve 1936'da ilk romanı ile (Bannen- Alacakaranlık Yılları) Akutagava Ödülü'ne aday gösterildi. Ödül başka yazarlara verilse de Dazai'nin ünü yayıldı. Bunu takip eden on yılda otuzu aşkın edebi ve otobiyografik eser yayımladı (1944 basımı Mor Bir Serserinin Gezi Notları da dahil). Dazai'nin en iyi eserleri savaşın hemen sonrasına rastlar: 1947'de Şayo (Batan Güneş-YKY 1993), 1948'de Ningen Şikkaku (Artık İnsan Değil).
Hayatının büyük bölümünü intihar takıntısıyla geçiren Dazai, 1948'de metresiyle birlikte suya atlayarak intihar etti. Ama ölümünden kırk yıl sonra bile Japonya'da hâlâ ilgi gören bir yazardır.
