Sözlerle hemen hemen hiçbir şey anlatılamıyordu, ama sözlerin gerisinde, bakışların, davranışların ifade
ettiği tek varlık vardı. En kötü acının, ona eşlik eden yalnızlıkta olduğunu deneylerinden biliyordu. Onu anlatmak da ferahlatıcıydı ama insanlar bu sözcükleri kendi acılarından daha az tanırlar.